چهره کودکان اوتیسم، کودکان اوتیسمی چه شکلی هستند؟

اتیسم (اوتیسم) اختلالی رشدی است و بر نحوه تعامل و ارتباط فرد با دیگران و همینطور بر نحوه یادگیری و رفتار او تاثیر می گذارد. اوتیسم شرایطی مادام العمر است و والدین در طفولیت ممکن است نخستین علائم اتیسم را هرچندکوچک مشاهده نمایند. این اختلال قابل درمان نیست بلکه می توان فرد را مورد پشتیبانی قرار داد تا بتواند با این اختلال مادام العمر زندگی بهتر و باکیفیت تری داشته باشد.

نکته:به یاد داشته باشید در تمام دنیا اتیسم اختلالی مادام العمر است و تا پایان عمر با فرد همراه است.متخصصان غربی این گونه مطرح می کنند که اتیسم مانند رنگ چشم  و رنگ پوست تا ابد با فرد همراه است و هیچ درمان قطعی برای این اختلال وجود ندارد و تنها می توان با مداخله فرد را برای زندگی بهتر اماده نمود.مراقب افراد سودجو و ناآگاه که عنوان می کنند اتیسم را درمان قطعی می کنند یا فرد را از طیف خارج می کنند!! باشید.

اصطلاح طیف به این علت برای اتیسم به کار برده می شود که فرد می تواند طیفی گسترده از علائم را با شدت های مختلف تجربه کند.برای نمونه ممکن است فردی در طیف اتیسم بتواند عملکرد زبانی خوبی داشته باشد اما فردی با عملکرد پایین به هیچ عنوان صحبت نکند.پس مهم است که به این نکته توجه کنیم که فرد مبتلا به اتیسم ممکن است تمامی علائم را از خود نشان ندهد ان علائمی را هم که نشان می دهد از نظر شدت با دیگران متفاوت است.

علائم و نشانه های زیادی وجود دارد که نشان می دهد فرد دارای اتیسم است و البته برخی افراد بزرگسال و کودک غیر اتیستیک هم ممکن است تعدادی رفتارها و علائم اتیسم را از خود نشان دهند. برای نمونه برخی کودکان که بعدها دارای اتیسم تشخیص داده نمی شوند هم ممکن است به دلایلی نوک پنجه راه بروند اما تا 18 ماهگی این علامت در آنها کاهش می یابد و یا ردیف کردن اسباب بازی ها یا اشیا که در برخی کودکان به دلیل مجموعه سازی رخ می دهد هم از این علائم است که می تواند در افراد غیر اتیستیک و دارای اتیسم مشترک باشد.

افراد مبتلا به اختلال اتیسم غالبا در برقراری ارتباط و ایجاد ارتباط عاطفی و اجتماعی  با دیگران با مشکلاتی روبه رو هستند.انهاد ممکن است اطلاعات حسی مانند صداها و بوها را متفاوت از دیگران پردازش کنند و همین امر ممکن است زمینه ساز برخی از علائم رفتاری اتیسم باشد که افراد ممکن است از خود نشان دهند.هنگامی که به دنبال علائم اولیه اختلال طیف اتیسم هستید باید به مایل استون ها (نقاط عطف یا شاخص ها) توجه کنید که نشان دهنده انتظار مشاهده شاخصهای رشدی در مقطعی زمانی است و کودک در سنی مشخص به انها دست می یابد مانند غان و غون کردن در 4 ماهگی و یا استفاده از جملات ساده تا دو سالگی.اگر کودک بعد از این دوره رشدی عنوان شده به مهارت دست یابد و یا اصلا به ان دست نیابد می تواند نشان دهنده اختلالات رشدی مانند اختلال طیف اتیسم باشد.اتیسم را میتوان به صورت قطعی از روی علائم تا دو سالگی تشخیص داد هرچند که برخی از این علائم قطعی تا پیش از دو سالگی نیز خود را نمایان کرده اند.

نکته:بر اساس نتایج منتشر شده در حدود یک سوم از والدین عنوان می کنند که علائم اتیسم را در همان نوزادی و طفولیت فرزندشان مشاهده کرده اند.تاخیر های رشدی و انحراف کودک از شاخصهای رشدی هرچند به طور مستقیم به اتیسم اشاره نمی کند اما می تواند به برافراشته شدن پرچم های قرمز و اگاهی والدین از وجود مشکلات رشدی کمک کند.

علائم مشترک اتیسم (اوتیسم)

برخی علائم متداول اتیسم که فرد ممکن است از خود نشان دهد به شرح زیر است:

  • عدم تماس چشمی
  • مهارتهای گفتاری و ارتباطی تاخیری
  • وابستگی شدید به روتین های زندگی
  • ناراحتی شدید از تغییرات نسبتا جزئی
  • واکنش های غیر منتظره به صداها،بو ها،مناظر ولمس
  • عدم درک احساسات و حالات عاطفی دیگران
  • تمرکز وسواسی بر روی اشیاء و علایق
  • رفتار های تکراری و کلیشه ای
  • عدم واکنش به نام تا 12 ماهگی
  • عدم اشاره به اشیا دور تا 14 ماهگی

علائم اتیسم(اوتیسم) در نوزادی

در اتیسم که نوعی اختلال رشدی است علائم به مرور نمایان می گردند به این معنی که والدین متوجه می شوند انچیزی که مطابق با رشد یک کودک عادی مورد انتظار است برای کودک انها رخ نمی دهد. برای مثال رشد گفتار یا چهار دست و پا رفتن دیرتر از حد انتظار مشاهده شده و همینطور شاخص های رشدی دیگر.به همین دلیل اگر کودک نتواند به شاخص های رشدی که در دو ماهگی، چهار ماهگی، شش ماهگی، و نه ماهگی و یک سالگی دست یابد  این را می توان یکی از نشانه های اولیه اتیسم یا اختلالات رشدی دیگر دانست.

نکته:همه نوزادان به شاخص های رشد در زمان مقرر نمی رسند و این امر برای انها طبیعی است و باید برای این امر به پزشک متخصص مراجعه کنید تا با بررسی بازتابها وضعیت فیزیولوژیک کودکتان را بررسی کند.

علائم و نشانه های اولیه اتیسم (اوتیسم) زیر 1 سال

  • کودک تا 4 ماهگی غان و غون نکند.
  • کودک تا 5 ماهگی لبخند اجتماعی نزند.
  • کودک تا 6 ماهگی نخندد(خندیدن نشانه لذت بردن است و خنده نشانه اشتراک گذاری لذتی است که کودک در حال تجربه ان است پس به صورت طبیعی می خواهد که احساس خود را با شما به اشتراک گذارد و واکنش ما به این کار موجب تکرار و ادامه یافتن این لبخند می گردد و در پس ان کودک مهارتهای فراوان ارتباطی را به دست می اورد).
  • کودک هیچ علاقه ای به بازی هایی مانند دالی موشه که با او می کنند ندارد و به ان واکنشی نشان نمی دهد.
  • کودک تا 12 ماهگی به نام خود واکنشی نشان نمی دهد.
  • کودک به اشیاء اشاره شده توسط دیگران تا 12 ماهگی نگاه نمی کند.
  • کودک از صداهای بلند ناراحت می گردد.
  • کودک برای ارام شدن به دنبال پدر و مادر خود نیست.
  • کودک از تنهایی بازی کردن راضی است.
  • کودک تماس و ارتباط چشمی برقرار نمی کند(کودکان به صورت عادی به چهره ها نگاه می کنند و بر روی چشمان دیگر افراد متمرکز میشوند).

علائم و نشانه های اتیسم (اوتیسم) در کودک نوپا بین 1 تا 2 سال

  • عدم رشد مهارتهای زبانی مانند گفتن ماما یا دادا یا بابا در یک سالگی یا عدم توانایی بیان جملات ساده در دو سالگی.
  • گفتن برخی کلمات فقط یکبار برای نمونه یکبار بشنوید که کودکتان بگویید بابا.
  • تکرار کلمات بارها و بارها.
  • عدم علاقه به بازی های اجتماعی یا عدم تمایل به نزدیک شدن به دیگر کودکان.
  • عدم ارتباط چشمی.
  • وجود رفتارهای تکراری و حرکت های کلیشه ای مانند ضربه زدن با دست یا تکان دادن ها و یا چرخاندن ها با محوریت بدن خود و یا اشیاء.
  • عدم تقلید از دیگران وعدم انجام بازی های وانمودی یا کپی کردن رفتار بزرگسالان یا دیگران در بازی ها و متفاوت بازی کردن نسبت به دیگر کودکان.برای نمونه، به طور نمایشی قاشقی را به دهان ببرند ویا یک فنجان را برای خوردن چایی به دهان ببرند . تمایل به تنهایی بازی کردن و تقلید کم از دیگران(کودکان تا 13 ماهگی مقدماتی از تقلید از محیط پیرامون که نشانه های موفق یادگیری در انها است را نشان می دهند. انها یادمی گیرند که در دنیایی ساختگی و دربازی تظاهر و وانمود کنند. روی خرس خود را با پتو می پوشانند به او دارو می دهندو یا نمایشی اشپزی می کنند).
  • نشان ندادن علایق به دیگران و عدم توانایی در اینکه به شما بفهمانند با ژست ها یا صدا ها یا حرکات چیزی را دوست دارند یا ندارند. به صورتی که والدین ممکن است ندانند کودکشان به چه چیزی علاقه مند است .نوزادان تا این سن( 12 تا 14 ماهگی) علایق خود را به والدین نشان می دهند به این صورت که به انچه علاقه دارند اشاره می کنند ویا نام انها را بیان می کنند. اگر کودکتان این کار را انجام نداد این میتواند یک پرچم قرمز باشد در تشخیص اتیسم(کودکان به طور تقریبی از 9 تا16 ماهگی از حرکات و صداها استفاده می کنند تا به شما اطلاع دهند که چه می خواهند یا نمی خواهند )
  • عدم نگاه کردن به جایی که والدین به ان اشاره می کنند و در عوض نگاه کردن به دست در حال اشاره والدین (توجه مشترک).
  • عدم استفاده از دستها به عنوان ابزار(کودکان از 9 تا 16 ماهگی یاد می گیرند که از دستان خود به عنوان ابزاری در محیط پیرامون استفاده کنند مانند گرفتن ،دادن،تکان دادن، فشار دادن، اشاره کردن، چنگ زدن و….اما کودک دارای اتیسم در استفاده به موقع از دستهای خود دچار محدودیتهایی است و ممکن است از دستان بزرگسالان برای کارهای خود استفاده کند به جای انکه خود از مهارتهای دست ورزی استفاده کند).
  • بیشتر به اشیاء علاقه مند است تا به افراد.
  • حرکات غیر معمول با انگشتان یا با دستها و یا بدن نشان دادن.
  • علاقه فراوان به اشیاء یا فعالیت هایی خاص به صورتی که کودک اصلا نتواند تمرکز خود را از یک شی به شی دیگر منتقل کند و یا فعالیتی را پایان و فعالیتی دیگر را اغاز کند. این رفتار کودک به مرور منجر به این می گردد که مهارتهایی را نیز که پیش از این بدست اورده مانند بازی با بلوک ها یا یادگیری اشکال و اعدادرا نیز ازدست بدهد.در این مورد میتوان به وابستگی شدید به اشیایی که برای سن انها معمول نیست هم اشاره نمود (کودکان به طور عادی به راحتی می توانند توجه و تمرکز خود را بین اشیا و افراد جابجا کنند )
  • واکنشهای غیر معمول نسبت به صداها ،بو ها ،بافتها و نور(واکنش های حسی نا متعارف)
  • تمایل به تجربیات حسی غیر معمول(برای نمونه لیسیدن بلوک های خانه سازی یا مالیدن دست خود به بافتی خاص بطور مکرر)
  • در هنگام پریشانی و گریه دیگران در ارام کردنشان نا موفق هستند(برای نمونه اگر مادر او را به اغوش بگیرد باز هم گریه می کند)

نکته:در حدود 25 تا 30 درصد کودکان دارای اتیسم تا 18 ماهگی مهارتهای زبانی را تجربه می کنند اما پس از این شروع به از دست دادن ان می کنند .برخی دیگر از این کودکان نیز بازی یا مهارتهای اجتماعی که تا کنون برای انها شکل گرفته و در انها دیده شده است را از دست می دهند.

علائم و نشانه های اتیسم (اوتیسم) در کودک خرد سال بین 2 تا 5 سال

  • عدم بیان احساسات و عواطف و یا نمایش این عواطف به شکلی کاملا محدود.
  • وجود مشکلاتی در تفسیر احساسات دیگران.
  • به نظر نمی رسد وابستگی به والدین خود داشته باشند.
  • عدم علاقه به بازی با دیگر کودکان و یا ورود به بازی های اجتماعی.
  • علاقه به بازی با اسباب بازی یا شی خاص.
  • تکرار کلمات یا جملات دیگران(اکولالیا).
  • تکرار کلمات خود برای بارها و بارها.
  • عدم جمله سازی(تا4 سالگی).
  • استفاده از ضمایر به شکل اشتباه برای نمونه بجای گفتن من می گوید “تو اب می خوای”.
  • عدم توانایی در درست پاسخ دادن به سوالات. سوالات پرسیده شده را با تکرار همان پرسش پاسخ می دهند.
  • عدم استفاده از زبان بدن (تا3 سالگی)
  • عدم استفاده از بازی های وانمودی (برای نمونه نشان دهد که مادر است و دارد به عروسک خود غذا می دهد) (تا3سالگی)
  • استفاده غیر معمول از اسباب بازی ها برای نمونه ردیف کردن انها به دنبال هم و یا چرخاندن چرخ ماشین به جای استفاده از خود ماشین. یا دوست داشتن قسمتهای خاصی از اسباب بازی ها و بازی کردن تنها با ان قسمت خاص برای مثال همان چرخ ماشین یا ماشه تفنگ.(تا 3 سالگی)
  • توجه کوتاه مدت و بیش فعال بودن(تا3 سالگی)
  • عدم وجود احساس خطر و رفتار پر خطر داشتن (تا 3 سالگی)
  • در هر بار بازی با اسباب بازی ها به شکل یکسان به مانند قبل بازی می کند بدون هیچ تغییری.(تا3 سالگی)
  • استفاده از زبان و اصطلاحات رسمی به جای زبان عامیانه.
  • عدم رشد مهارهای کلامی و زبانی به میزان مورد انتظار.
  • مشکلاتی در اموزش دستشویی رفتن.
  • داشتن بدخلقی و افت شدید موود.
  • مشاهده رفتار پرخاشگرانه جسمی.
  • وجود محدودیت ها و عدم انعطاف حرکتی به شکلی که احساس می شود مانند یک ربات عمل می کنند.
  • وجود رفتار های چالش برانگیز مانند هرزه خواری یا خود ازاری.
  • وجود رفتار های تکراری و حرکت های کلیشه ای مانند بال بال زدن دور خود چرخیدن یا تکان دادن دستها .
  • عدم توانایی تفسیر انچه دیگران فکر می کنند و عدم متوجه شدن نشانه های اجتماعی و قابل مشاهده ان. برای نمونه بیشتراین کودکان نمی توانند تفاوت بین تفکر یک بزرگسال که به انها می گوید بیا اینجا در حالی که خوشحال است و می خندد را با یک بزرگسال که می گوید بیا اینجا اما عصبانی و اخمو است را متوجه شوند چراکه این برای انها گیج کننده است و نمی توانند علت پشت این رفتار را متوجه شوند.
  • صحبت کردن با صدا و لحن غیر عادی(برای نمونه هر جمله را طوری تمام می کنند که انگار سوالی پرسیده اند)
  • به صورت نادرست از کلمات در جملات خود استفاده می کنند(خطاهای دستور زبانی یا گرامری دارند)
  • عدم توانایی در نشان دادن محبت خود.این کودکان ممکن است نزدیکان خود را دوست داشته باشند اما نمی دانند که چگونه می توان این دوست داشتن را نشان و گسترش داد.
  • قوانین فعالیتهای نوبتی را رعایت نمی کنند و متاسفانه به همین خاطر ممکن است دیگر کودکان انها را در بازی های خودکنار بزنند.

نکته: اکولالیا بخشی طبیعی از روند رشد کلامی کودکان است و عموما در حدود 3 سالگی از بین می رود در حالی که این علامت در کودک دارای اتیسم با بزرگتر شدن هم ادامه می یابد

بیشتر بخوانید:  10 راه حل برای آرام کردن بدخلقی کودک دارای اتیسم(اوتیسم)

علائم و نشانه های اتیسم (اوتیسم) در کودکان بزرگتر و نوجوان

چهره کودکان اوتیسم، کودکان اوتیسمی چه شکلی هستند؟

اگرچه می توان اختلال اتیسم را تا سن دو سالگی با قطعیت تشخیص داد اما بسیاری از کودکان تا سنین مدرسه تشخیص دریافت نمی کنند به خصوص کودکانی که دارای اتیسم عملکرد بالا یا اتیسم خفیف هستند.پس کودکانی که در این سن تشخیص اتیسم را دریافت می کنند یا دارای اتیسم خفیف هستند و یا به اشتباه در گذشته تشخیص دریافت ننموده اند یا به اشتباه با اختلالی دیگر تشخیص داده شده اند که ممکن است همراه با اتیسم رخ دهد.

  • وجود علایق وسواسی به شی یا موضوعاتی خاص
  • درگیر بودن با طیف وسیعی از رفتار های تکراری مانند شکستن قولنج دست ،تکان دادن دست،چرخیدن
  • عدم تماس چشمی
  • وجود مشکلاتی در تعامل اجتماعی
  • عدم درک احساسات دیگران و یا احساس خود به دیگران
  • ترجیح بر تنها بودن
  • خودداری کردن از تماس جسمی با دیگران
  • داشتن الگوهای خواب غیر معمول
  • استفاده از کلامی رسمی در ارتباط با دیگران بجای گفتاری عامیانه.
  • تاکید بر روالها و اصول در زندگی.
  • ترجیح دادن برخی لباسها ،غذا ها و اشیاء خاص بر دیگری.
  • عدم مطابقت حالات هیجانی چهره انها با انچیزی که بیان می کنند( برای نمونه ممکن است مطلب ناراحت کننده را با شادی و لبخند بیان کنند).

اما کودکانی که در این مقطع سنی هستند و دارای علائم شدیدتر اتیسم هستند و عملکرد پایین محسوب می گردند این علائم را نشان می دهند:

  • به هیچ وجه از گفتار استفاده نمی کنند.
  • از تغییرات روز مره بسیار مضطرب می گردند.
  • نمایش رفتار چالش برانگیز شدید مانند کوبیدن سر به دیوار یا پرخاشگری.
  • در زندگی روزمره خود مانند حمام کردن و لباس پوشیدن هم به کمک احتیاج پیدا می کند.
  • در گیر بودن با رفتار های تکراری و حرکت های کلیشه ای با مدت زمان و شدت بیشتر.
  • تاکید بر قوانین و روالها در زندگی.
  • ترجیح و تاکید سفت و سخت بر روی برخی غذاها ،لباسها و یا اشیاءخاص.

نکته:در حدود 40 تا 50 درصد از کودکان دارای اختلال طیف اتیسم مهارتهای کلامی را به دست نمی اورند و به دست اوردن این مهارت نیز تا بعد از پنج سالگی بسیار بسیار نادر است. بنابراین بخش قابل توجهی از کودکان دارای اتیسم در نوجوانی و بزرگسالی به کودکانی بدون کلام تبدیل می شوند.

علائم و نشانه های اتیسم (اوتیسم) در بزرگسالان

همانطور که گفته شد اختلال طیف اتیسم اختلالی مادام العمر است و برخی از افراد مبتلا به اتیسم تا زمان بزرگسالی اتیسم در انها تشخیص داده نمی شود و این می تواند به این خاطر باشد که انها در محدوده ای دیگر از اختلالات قرار گرفته اند و علائم شدیدتری در ان طیف از خود نشان می دهند مانند اختلال وسواس فکری و یا اینکه به میزان بسیار بسیار پایینی علائم را از خود نشان می دهند که ممکن است نتوان انها را پیشتر از این دارای اتیسم تشخیص داد اما با تغییر شرایط ممکن است این علائم برجسته تر گردند برای نمونه ازدواج یا شاغل شدن و یا تغییر شغل دادن می تواند در برجسته تر شدن علائم کمک کننده باشد.ممکن است پسری نجیب و کم حرف و سر به زیر و بسیار ساده و دل پاک در خانواده قلمداد گردد اما با ازدواج این پسر همسر او متوجه برخی مشکلات می گردد که با تفسیر خانواده پسرمتفاوت است.

علائم اتیسم در فرد بزرگسال دارای اتیسم عملکرد بالا یا خفیف

  • در تعامل اجتماعی دچار مشکل است.
  • از برقراری تماس چشمی خود داری می کند.
  • حرکات غیر کلامی درصورت و یا بدن خود دارد مانند اخم کردن های پیاپی یا قرار دادن انگشتها در وضعیت های خاص.
  • عدم درک معانی در تغییر در صدا و لحن گفتار.برای نمونه طعنه را درک نمی کندو متوجه مسخره شدن نمی گردد .
  • بر اساس روال و روتین های زندگی ارامش دارد. بیدار شدن راس ساعتی مشخص و سوار قطار مترو شدن در ساعتی معین. در غیر اینصورت فرد اضطراب را تجربه می کند.
  • از تغییر امور روزمره ناراحت می شود (برای نمونه اگر حتی همکارش نیز در اداره میز خود را جابجا کند ) .
  • حساسیت بیش از حد به بو ها ،صداها و یا نورها.
  • وجود رفتارهای تکراری خاص و حرکتهای کلیشه ای مانند نوع خاصی از تکان دادن دست. برای نمونه تکان دادن دست به صورت چپ و راستی.هرچند که ممکن است همان حرکت تکان دادن دست به صورت بالا به پایین هم در او دیده شود.
  • وجود علایقی محدود.
  • داشتن حافظه ای بسیار خوب.

علائم در فرد بزرگسال دارای اتیسم سطح دو و سه یا عملکرد پایین:

  • هرگز به شکل کلامی ارتباط برقرار نمی کند یا مهارت کلامی محدودی دارد.
  • برای زندگی روزمره مانند حمام کردن و لباس پوشیدن به کمک نیاز دارد.
  • درگیر رفتارهای تکراری بودن مانند تکان دادن دست.
  • اصرار بر قوانین یا روتین ها.
  • مضطرب شدن در صورت تغییر در امور روزمره( اضطراب در این افراد خود را به اشکال مختلفی چون:تحریک پذیری،بدخلقی،بیخوابی،تپش قلب،سردرد، سرگیجه افسردگی،افکار منفی نشان می دهد)

نشانه های اتیسم (اوتیسم) در دختران

نسبت پسران به دختران دارای اختلال طیف اتیسم 4 به 1 است و با این حال شواهدی وجود دارد که نشان می دهد اتیسم در دختران به درستی تشخیص داده نمی شود بویژه در دختران دارای عملکرد بالا. این امر میتواند دلایل زیادی داشته باشد از جمله اینکه دختران نسبت به پسران تعاملات اجتماعی بهتری برقرار می کنند و می توانند مشکلات خود را راحت تر حل کنند.از طرفی نیز نظریه هایی که در مورد بروز اختلال در مردان مانند مغز مردانه نامتعادل بوجود امده می تواند بر روی ارزیابی و تشخیص اتیسم در دختران تاثیر گذار باشد.

تفاوت علائم یک دختر دارای اتیسم با یک پسر دارای اتیسم:

  • درک بهتر احساسات نسبت به پسران اما باز هم با ان دچار مشکلاتی هستند.
  • ممکن است بتوانند دوست یابی کنند اما نمی توانند دوستی پایداری داشته باشند.
  • تمرکز شدید بر موضوعات خاص با این تفاوت که پسران ممکن است بر روی اشیاء یا اتومبیل ها متمرکز باشند اما دختران بر روی افراد مشهور یا حیوانات.
  • رفتار های تکراری و حرکات کلیشه ای کمتر از پسران یا حتی متفاوت از پسران داشته باشند.
  • درگیر بودن با روالهایی که ممکن است برای دختران به عنوان رفتار هنجار قلمداد شود برای مثال تمیز نگه داشتن اتاق خود یا الزام بر مرتب بودن خانه.
  • اما در دختران مبتلا به اتیسم میزان اضطراب، افسردگی و اختلال در خوردن بیشتر است.
بیشتر بخوانید:  درباره اختلال طیف اتیسم(اوتیسم)بیشتر بدانیم

علائم و نشانه های اتیسم (اوتیسم) بر اساس حیطه ها

مهارت‌های زبانی

شاید برخی از علائم و نشانه های اختلال اتیسم(اوتیسم)را بتوان در محدود سنی 18 تا 24ماهگی دید ولی در محدوده سنی 24ماهگی تا 6سالگی می‌توان علائم جدی این اختلال را به‌وضوح مشاهده نمود.در محدوده سنی اول، پزشک ممکن است سوالاتی از والدین در مورد فرایند پیشرفت کودک بپرسد و از طرفی برخی از معیارهای رشد را بررسی نماید. موسسه ملی رشد و سلامت کودک در آمریکا به‌طور خلاصه 5 فاکتور را جهت بررسی ارائه می‌کند:
  • آیا کودک تا 12ماهگی غان و غون و به‌اصطلاح آوای کبوتری داشته است؟
  • آیا کودک تا قبل از 12ماهگی حرکات اشاره (مانند نشانه رفتن، دست تکان دادن و چنگ زدن)داشته است؟
  • آیا کودک تا قبل از 16ماهگی تک واژه داشته است؟
  • آیا کودک تا 24ماهگی جملات 2کلمه‌ای داشته است؟
  • آیا کودک هیچ‌گونه کلام یا مهارت اجتماعی در هر مقطع سنی داشته است؟
هیچ‌کدام از موارد فوق نشانه قطعی برای برچسب زدن یا تشخیص قطعی اختلال اتیسم نیست ولی درصورتی‌که کودکی این علائم را از خود نشان می‌دهد می‌بایستی توسط متخصصین این امر مورد بررسی دقیق‌تر قرار گیرد. در مواردی از كودكان اُتيستيك، در آغاز وور وور يا غان و غون را نيز دارند اما پس از مدتي همان نيز قطع مي‌شود و يكسري ديگر از اين كودكان ممكن است تاخیر در رشد زبان و گفتار آنها  تا سنين 5 تا 9سالگی هم وجود داشته باشد.
شكست و ناتوانی كودك در رشد زبانی و گفتار ، اولين نشانه‌ اختلال طیف اتیسم برای والدین است كه آنها را مجبور به جستجو برای كمك گرفتن از متخصصين می كند. آسيب‌های زبانی و يا ارتباطی بيشتر بر مهارت‌های شفاهی و غيرشفاهی تاثير می گذارد. دامنه آسيب ارتباطی ممكن است كه از فقدان كامل گفتار شفاهی تا يك دامنه گفتاری كاملاً انفرادی و شخصی متفاوت باشد. حتي اگر يك كودك دستور زبان، گفتار و صحبتش به‌طور صحيح رشد يافته باشد، او ممكن است قادر نباشد يك مكالمه درست و صحيح را شروع، ادامه و پايان دهد. درك زبانی در اين كودكان اغلب با تاخير همراه است و بيشتر اين كودكان حتي قادر نيستند متناسب با سن خود يك سوال بسيار ساده و روشن را پاسخ دهند. كودكان اُتيستيك همچنين بر ارتباط زباني تسلط پيدا نمیكنند و به‌سختی قادرند كه از ايماء و اشاره در مكالمات خود استفاده كنند و يا شوخي را درك كنند و يا مفاهيم ضمنی و استعارات را در مكالمات خود به‌كار برند.این علائم را می توان در انواع سطوح اختلالات طیف اتیسم مشاهده نمود.

مهارت‌های اجتماعی

يكی از علائم  و نشانه های واضح اتیسم تعامل اجتماعی است و اين قضيه تا بزرگسالي پايدار مي‌ماند. این کودکان از ماه‌های 8ام تا 10ام به‌بعد ممکن است واکنشی به نام خود نداشته باشند و تعاملات چهره‌ای  و ارتباط چشمی کمتری از خود نشان دهند و ممکن است از لمس شدن بیزار باشند. در دوران ابتدایی کودکی ممکن است تمایلی به بازی کردن از خود نشان ندهند و یا تلاش در بازی‌های انفرادی داشته باشند. بيشتر كودكان اُتيستيك به نظر مي‌رسد كه مشكلات يادگيري زيادي براي داد و ستد و ارتباط دارند. يك كودك اُتيستيك ممكن است كه مهربان و يا گرم باشد ولي نمي‌توان از آن‌ها انتظار پاسخ‌دهي و تعاملات طبيعي متناسب با سطح سني خودشان را داشته باشيم. كودك اُتيستيك به نظر مي‌رسد كه فاقد توانايي ارتباط با ديگران است و فعاليت‌هاي منفرد و تكي را ترجيح مي‌دهد. كودكان مبتلا به اتیسم خفيف ممكن است داراي توانايي تعامل اجتماعي با ديگران باشند ولي تعاملات آن‌ها در مقابل احساسات و نيازهاي ديگران فاقد گرمي و احساس است. كودكان اُتيستيك كه دچار شرايط شديدتر در اين اختلال هستند ممكن است سراسر گوشه‌گير باشند و ارتباطي محدود و مكانيكي با ديگران داشته باشند. البته در مواردي ممكن است مشاهده شود كه اين كودكان وابستگي شديدي به يكي از والدين خود دارند.
بیشتر بخوانید:  خانه مناسب برای کودکان دارای اختلال طیف اتیسم(اوتیسم) چگونه است؟

همان‌خواهی

كودكان مبتلا به اتیسم اغلب در انعطاف‌پذيري در مقابل تغييرات و دگرگوني‌ها در زندگي روزانه مشكل دارند. همان‌خواهي و يا در مواردي مقاومت و يا رفتارهاي كليشه‌اي و تكراري اين كودكان رابطه‌اي تنگاتنگ با ديگر علائم اين اختلال دارد. همان‌خواهی را می‌توان در حیطه‌های گوناگون ازجمله همان‌خواهی مکانی (فقط مکانی خاص را دوست دارند)، خوراکی (فقط غذایی خاص را دوست دارند)، شکلی (فقط شکل خاصی از اشیاء را دوست دارند)، رفتاری (آداب خاص غذا خوردن، حمام رفتن، لباس پوشیدن و…) مشاهده کرد.

حواس

مغز کودکان مبتلا به اتیسم قادر نيست كه همه حس‌ها و دروندادهاي اطلاعاتي را هماهنگ و يكپارچه كند و به‌همين‌خاطر دچار اشتباه و سردرگمي(یا اختلال درپردازش حسی) مي‌شود. ازطرفي اين كودكان ممكن است بعضي از حواس فرديشان كه بيش‌ازحد گسترش يافته مشكل پيدا كند و دچار افزايش درونداد اطلاعاتي در مورد يكي از حواسشان مانند بينايي و لامسه شوند و در افراد ديگر ممكن است اطلاعات دچار تقليل و كاهش غيرعادي شود مانند حس شنوايي به‌صورتي كه ممكن است تحريك از طريق اين حواس به خاموشي بينجامد. اما لازم به ذكر است كه كانال‌هاي حسي اين كودكان اطلاعات لازم و رسيده از محيط را به مغز آن‌ها منتقل مي‌كند و مغز در مورد فعاليت‌هاي حسي مانند يك دربان عمل مي‌كند يعني به بعضي از اطلاعات اجازه ورود مي‌دهد ولي برخي ديگر را فیلتر مي‌كند و يا حتي ممكن است اطلاعات وارده از انبوه محركات را در خود طبقه‌بندي كند به اين معني كه مغز فرد مبتلا به اتیسم نمي‌تواند بين اطلاعات مربوط و نامربوط فرق بگذارد و بر برخي از اطلاعات يا محركات مهم‌تر تمركز كند.
كودكان اُتيستيك اغلب در 3 سيستم مختلف دچار مشكلات يكپارچگی حواس‌اند:

لامسه

پوست ما با عصبي كه پيام‌ها را براي مغز مي‌فرستد پيوند دارد. به‌صورتي‌كه مي‌فهميم كه چه چيزي را داريم لمس مي‌كنيم. ما مي‌دانيم كه درچه‌صورتي احساس سرما، گرما و يا خارش مي‌كنيم و در نتيجه مي‌دانيم كه چگونه به آن احساس پاسخ دهيم. براي مثال ما خودمان را از بخاري داغ عقب مي‌كشيم و يا وقتي كه احساس سرما مي‌كنيم لباس گرم مي پوشيم. ولي آيا كودكي كه دچار مشكلات يكپارچگي حواس است نيز ممكن است خود را از بخاري عقب بكشد (و يا نه تازه همين احساس گرما كودك را به‌سمت بخاري داغ و لمس كردن آن مي‌كشاند)؟و يا وقتي كه او را نوازش می كنند (لمس اجتماعی) او احساس يك ضربه سخت به بدن خود مي‌كند و يا اينكه پاي برهنه در تابستان سوزان روي سنگفرش‌ها راه مي‌رود چون كه نمي‌تواند به اين گرماي سوزان واكنشي نشان دهد (و يا اينكه اين بيش‌تحريكي تازه او را مقهور خود مي‌كند)؟

ادراك فضايی وضعيت و يا موقعيت مكانی بدن

اين سيستم حركات بدن را كنترل مي‌كند و به ما اجازه مي‌دهد بفهميم كدام قسمت از بدن ما در ارتباط با محيط در چه وضعيتي قرار دارد. اين سيستم به ما اين اجازه را مي‌دهد كه به‌صورت انعطاف‌پذير حركت كنيم و احساس كنيم كه در چه موقعيتي هستيم و چه تغيیراتي مي‌توانيم به وضعيت بدن خود دهيم. يك شخص مبتلا به طیف اتیسم كه در اين زمينه مشكل دارد ممكن است دريافت‌هاي حسي داشته باشد كه نتواند علائم آن‌ها را بخواند و درك كند و همچنين رفتارهاي او ممكن است پر جست و خيز و بي‌هدف به‌نظر برسد و يا اينكه او متوجه نشود كه به حريم ديگران تجاوز كرده است زيرا ادراك روشن و واضحي نسبت به چگونگي وضعيت بدنش ندارد. قطعا همه ما به‌عنوان كساني كه با اين كودكان در ارتباطيم تابه‌حال اينگونه رفتارها را از اين كودكان ديده‌ايم و شايد بتوان يكي از دلايل رفتارهاي پرخطر كودكان مبتلا به اتیسم  را اين مورد بدانيم كه اين كودكان تصوير روشني درمورد وضعيت بدن خود ندارند. اين اختلال را مي‌توان از راه تقليد حركات در اين كودكان بررسي كرد و مشاهده نمود اين كودكان كمتر قادرند از حركات دنباله‌دار ما كه مانند رقص باله است پيروي و تقليد كنند.

تعادل دهليزی

ما انسان‌ها يك احساس تعادل داريم كه از گوش مياني ما سرچشمه مي‌گيرد. اين تعادل دهليزي نقطه ثقلي براي بدن و حركات بدن مااست. وقتي كه اين سيستم سالم است كودك ما مي‌تواند احساس تعادل كند و شروع به حركت و اشغال و ادراك فضاي اطراف خود نماید. براي مثال ما مي‌توانيم از شيب دامنه يك كوه پايين بيايیم بدون اينكه احساس خطري در مورد اين سراشيبي ناهموار كه تعادل ما را برهم مي‌زند داشته باشيم زيرا مجاري دهليزي ما به‌خوبي كار خود را انجام مي‌دهند و به ما براي حركت در اين سطح مورب نقطه ثقلی ارائه میكند تا با اتكا به آن و هماهنگي انداممان و ادراك و تصويري كه در ذهن خود از موقعيت بدن خود داريم از اين سراشيبي پايين بياييم ولي اگر كودك اُتيستيكي در موقعيت سراشيبي دامنه يك كوه باشد مشاهده همين سراشيبي مي‌تواند براي او وحشتناك و دلهره‌آور باشد و از طرف ديگر او در هر گام احساس عدم تعادل مي‌كند و نمی تواند نقطه ثقلي براي بدن خود بيابد و به همين خاطر تلاش مي‌كند كه به اطرافيان خود چنگ بزند تا بتواند از نقطه ثقل آنان استفاده كند و در حقيقت به آنان آويزان می شود.
اين كودكان نقطه اتكاهای زنده انساني را بر نقطه اتكاهاي غيرجاندار مانند شاخه از يك درخت يا قسمتي از يك صخره ترجيح مي‌دهند ولي درصورت حركت فرد ديگر دوباره نقطه ثقل خود را براي مدتي از دست مي‌دهد تا اينكه نسبت به اين حركت عادت كند. در مواردي عنوان شده است كه اين سيستم تعادل در اين كودكان به‌خوبي شكل نگرفته و مانند موارد قبلي (لامسه و ادراك فضايي بدن) دچار نقصان‌هاي شديدي است. چيزی كه اين گفته را تاييد مي‌كند اين است كه اين كودكان ممكن است مدت زمان زيادي را دور خود بچرخند ولی اصلاً احساس سرگيجه يا تهوع نكنند، به اين معني كه اين سيستم اُرگانيك به‌خوبي كار نمي‌كند و در مواقع زيادي ما مشاهده مي‌كنيم كه اين كودكان از جايي مانند ميله‌هاي كناري دستگاه پارالل معلق و آويزان هستند و حتی به نظر مي‌رسد كه اين كودكان به اين خاطر اكثر مواقع در حال تحريكات شديد تعادلي خود هستند كه می خواهند اين سيستم را تحريك كنند.از دیگر علائم کودکان مبتلا به طیف اتیسم می‌توان به تحریکات حسی متفاوت، اختلالات خواب و خوراک، آشفتگی وضعیت عاطفی، رفتارهای خودآزاری و دیگرآزاری اشاره نمود.

رفتار های تکراری

تقریبا اکثر افراد داری اختلال طیف اتیسم در گیر با رفتار های تکراری و حرکتهای کلیشه ای هستند با این نمونه ها:

  • بال بال زدن با دستان و با بازو ها.
  • تکان خودن از یک طرف و به طرف دیگر رفتن.
  • پریدن و جست وخیز کردن.
  • خیرگی به نور ها.
  • چرخیدن .
  • مشاهده اشیاءمتحرک.
  • کوبیدن سر به جایی دیگر یا با دست کوبیدن به سر.
  • ایجاد صداهایی یکسان و تکراری.
  • خراشیدن.

این رفتارهای ورودی حسی را به فرد داری اتیسم منتقل می کند که برای فرد جذاب است و فرد می خواهد انها را باز هم تکرار و تکرار کند اما دلایل فراوان دیگری نیز وجود دارد که فرد بخواهد با انها خود را تحرک کند به شرح زیر:

  • فرد داری اوتیسم ان را لذت بخش می داند
  • این رفتار چیزی است که می تواند بر روی آن متمرکز شود و از این راه اثر محرکهای جانبی را کاهش دهد.برای نمونه فرد برای کاهش اثر صدای نویز لامپ مهتابی به این رفتار دست می زند.
  • برای کاهش اضطراب ناشی از محیط مورد استفاده است. برای نمونه فرد برای کاهش اضطراب ناشی از حضور در محیطی شلوغ به این رفتار دست می زند تا اضطراب ناشی از ان را کاهش دهد.

ترجیحات غذایی

برخی افراد دارای اتیسم ترجیحات شدید غذایی دارند برای نمونه پسر بچه ای به مرکز اردیبهشت مراجعه نمود که خوراک همیشگی او نان باگت و سس کچاپ بود و یا کودکی دیگر خوراک او هرچیزی بود که از سیب زمینی درست می شد و نه چیز دیگر.

  • ترجیح طعم غذایی تنها در یک دسته برای نمونه یا شور یا شیرین یا ترش و یا حتی تلخ.
  • امتناع یا انتخاب غذایی بر اساس بافت ،بو ،رنگ یا درجه حرارت.
  • امتناع یا انتخاب غذاهای خوابانده شده در سس یا اب لیمو یا اب نمک.
  • انتخاب خوراک بر اساس رنگ.
  • اصرار بر خوردن همه نوع غذا با یک چاشنی (برای مثال خوردن خورشت با ماست کباب با ماست خوراک لوبیا با ماست سوپ با ماست).

رفتار های چالش برانگیز

افراد دارای اتیسم ممکن است رفتار هایی را انجام دهند که خود یا دیگران را در معرض خطر قرار دهد به صورتی که این رفتار معمول نبوده و از نظر اجتماعی نیز قابل قبول نیست.در حدود 50 درصد از کودکان و بزرگسالان دارای اتیسم با این رفتار های چالش برانگیز درگیراند که می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • کوبیدن سر خود به دیوار یا اشیاء.
  • ضربه زدن به خود.
  • انگشت فرو کردن در چشمان خودشان.
  • کندن موهای خود.
  • خراشیدن پوست خود.
  • گازگرفتن خود.
  • دفع مدفوع در هر مکانی.
  • قشقرق برپا کردن
  • هرزه خواری که شایع ترین اختلال خوردن در میان افراد دارای اتیسم است.

و رفتار پرخاشگرانه جسمی به شرح زیر:

  • پرتاب اشیاء
  • زدن و یا گاز گرفتن و یا پنجه کشیدن و یا کشیدن و کندن موهای دیگران.

مشکلات گوارشی

در حدود 70 درصد افراد داری اتیسم به نوعی دارای مشکلات گوارشی اند به شرح زیر:

  • اسهال
  • یبوست
  • بیماری ریفلاکس معده
  • گاستریت مزمن
  • التهاب مخاط دوازدهه(اثنی عشر)

نکته: بسیاری از افراد دارای اتیسم مشکلاتی با عدم تحمل مواد غذایی  دارند و نیازمند یک رژیم غذایی خاص باشند برای نمونه ؤزیمی که فاقد گلوتین یا کازئین یا مواد تراریخته و یا مصنوعی باشد

نشانگر های زیستی

از دیگر نشانه ها و علائم اختلال اوتیسم می توان به نشانه های زیستی در این کودکان اشاره نمود نشانه هایی که می تواند مبین و توضیح دهنده برخی نشانه های فیزیولوژیک در کودکان دارای اوتیسم باشد.از جمله این موارد می توان به ویتامین ها ،املاح معدنی و مشکلات متابولیک اشاره نمود. موسسه MIND تصریح می کند که در حدود 16 درصد از کودکان اوتیستیک دارای نشانه ها و علائم محرز متابولیک هستند. مطالعات زیادی در مورد مواد معدنی در کودکان دارای اوتیسم وجود دارد.یکی از این مطالعات نشان داده است که کودکان دارای اوتیسم و مادران آنها در مقایسه با کودکان دیگرلیتیم به نسبت کمتری دارند.مطالعات فراوانی نیز در امریکا و کانادا نشان داده اند که کودکان دارای اوتیسم به ترتیب 8 درصد و 16 درصد کم خون اند.در مطالعاتی دیگر نیز به دست امده که کودکان دارای اوتیسم کانادایی دارای سطوح پایین تری از گلوبول قرمزنسبت به دیگر کودکان هستند.مطالعات بر روی مس و روی نیز در کودکان بریتانیایی دارای اوتیسم نشان داد که این کودکان دارای سطح مشابهی با دیگر کودکان اند هرچند که در کودکان ترک این ترکیبات کمبود نشان می دهد و به احتمال فراوان به دلیل نوع تغذیه کودکان ایرانی انها نیز در این دو ترکیب دارای نقایصی اند.ویتامین ها مواد معدنی و اسید های امینه همگی برای سلامتی انسانها ضروری هستند.دردرجه اول به دلیل عملکرد مهم آنها به عنوان کوفاکتور های آزیمی برای واکنشهای بدن مانند انتقال دهنده های عصبی.فرضیه این است که افراد دارای اوتیسم دارای نشانه هایی زیستی در بدن خود هستند که می توان ان را در اکثر کودکان و افراد دارای اوتیسم مشاهده نمود.مطالعات فراوانی در مورد وضعیت تغذیه ای و متابولیکی کودکان دارای اوتیسم انجام گرفته است  اما هرکدام از انها تنها به یک یا چند مورد از نشانگرهای زیستی متمرکز شده اند. سه مطالعه نشان داده است که کودکان دارای اوتیسم در متالاسیون(سم زدایی)کاهش گلوتاتیون و استرس اکسیداتیودچار اختلال هستند و همین مطالعات نشان داد که مکمل های همراه با متیلB12 و فولیک اسید و تری متیل گلیسین برای کاهش این نشانه ها مفید موثر است.در مطالعاتی در چین و رومانی مشخص گردیده است فرد دارای اوتیسم نقایصی در میزان فولیک اسید ،ویتامین B6،ویتامینA،ویتامینC،و روی و همچنین ویتامین D دارند.اما در مطالعه ای دیگر در اسلواکی مشاهده شده است که کودکان دارای اوتیسم به میزان قابل توجهی ویتامین C و بتا کاروتن دارند،ولی دارای کمبودهایی در ویتامین E و A دارند.
5/5 - (1 امتیاز)
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.