بیش فعالی و نقص توجه

برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.

مرکز درمان بیش فعالی کودکان، متخصص درمان بیش قعالی کودک

برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.

برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.

برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.علائم

طبق گفته انجمن بین المللی دوقطبی، علائم بین افراد متفاوت است. برای برخی افراد، یک اپیزود ممکن است چندین ماه یا چند سال طول بکشد. برخی دیگر ممکن است “بالا” و “پایین” را همزمان یا پشت سر هم تجربه کنند.

 

در اختلال دوقطبی «دوچرخه سواری سریع»، فرد در طی یک سال چهار یا بیشتر از آن را تجربه خواهد کرد.

 

مانیا یا هیپومانیا

هیپومانیا و شیدایی خلقیات بالا هستند. شیدایی شدیدتر از هیپومانیا است.

 

علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

اختلال در قضاوت

هزینه سیمی

کم می خوابد اما احساس خستگی نمی کند

احساس حواس پرتی یا کسالت

از دست دادن کار یا مدرسه

عملکرد ضعیف در محل کار یا مدرسه

احساس توانایی انجام هر کاری

اجتماعی بودن و آینده نگری، گاهی اوقات پرخاشگرانه

درگیر شدن در رفتار مخاطره آمیز

افزایش میل جنسی

احساس نشاط یا سرخوشی

داشتن سطح بالایی از اعتماد به نفس، عزت نفس و اهمیت خود

صحبت کردن زیاد و سریع

پریدن از یک موضوع به موضوع دیگر در گفتگو

داشتن افکار «مسابقه‌ای» که به سرعت می‌آیند و می‌روند، و ایده‌های عجیب و غریبی که فرد ممکن است به آنها عمل کند

انکار کردن یا عدم درک اینکه چیزی اشتباه است

برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است پول زیادی خرج کنند، از داروهای تفریحی استفاده کنند، الکل مصرف کنند و در فعالیت های خطرناک و نامناسب شرکت کنند.

 

برای اطلاعات بیشتر در مورد تفاوت بین شیدایی و هیپومانیا، اینجا را کلیک کنید.

 

علائم اولیه اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان چیست؟

 

علائم افسردگی

در طول یک دوره افسردگی دوقطبی، فرد ممکن است تجربه کند:

 

احساس تاریکی، ناامیدی و ناامیدی

غم و اندوه شدید

بی خوابی و مشکلات خواب

اضطراب در مورد مسائل جزئی

درد یا مشکلات فیزیکی که به درمان پاسخ نمی دهند

احساس گناه، که ممکن است نابجا باشد

خوردن بیشتر یا کمتر خوردن

کاهش وزن یا افزایش وزن

خستگی مفرط، خستگی و بی حالی

ناتوانی در لذت بردن از فعالیت ها یا علایقی که معمولاً باعث لذت می شوند

مشکل در تمرکز و به خاطر سپردن

تحریک پذیری

حساسیت به صداها، بوها و چیزهایی که دیگران ممکن است متوجه آن نشوند

ناتوانی در مواجهه با رفتن به محل کار یا مدرسه، که احتمالاً منجر به عملکرد ضعیف می شود

در موارد شدید، فرد ممکن است به پایان دادن به زندگی خود فکر کند و ممکن است بر اساس آن افکار عمل کند.

 

پیشگیری از خودکشی

اگر فردی را می شناسید که در معرض خطر فوری آسیب رساندن به خود، خودکشی یا آسیب رساندن به شخص دیگری است:

 

سوال سخت را بپرسید: “آیا به خودکشی فکر می کنید؟”

بدون قضاوت به حرف فرد گوش دهید.

با 911 یا شماره اضطراری محلی تماس بگیرید، یا برای برقراری ارتباط با یک مشاور آموزش دیده در بحران، به شماره 741741 TALK پیام دهید.

تا رسیدن کمک حرفه ای در کنار فرد بمانید.

سعی کنید هر گونه سلاح، دارو یا سایر اشیاء بالقوه مضر را بردارید.

اگر شما یا شخصی که می شناسید به خودکشی فکر می کنید، یک خط تلفن پیشگیری می تواند کمک کند. خط زندگی خودکشی و بحران 988 به صورت 24 ساعته در 988 در دسترس است. در هنگام بحران، افرادی که ناشنوا هستند می توانند از خدمات رله ترجیحی خود استفاده کنند یا با شماره 711 و سپس 988 تماس بگیرند.

 

برای لینک های بیشتر و منابع محلی اینجا را کلیک کنید.

 

آیا این مفید بود؟

 

آیا این اختلال دوقطبی است یا افسردگی؟ اطلاعات بیشتر.

 

روان پریشی

اگر یک قسمت “بالا” یا “کم” بسیار شدید باشد، فرد ممکن است روان پریشی را تجربه کند. آنها ممکن است در تمایز بین خیال و واقعیت مشکل داشته باشند.

 

به گفته بنیاد بین‌المللی دوقطبی، علائم روان‌پریشی در دوران اوج شامل توهم، شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند و هذیان‌ها، که باورهای نادرست اما به شدت احساس می‌شوند، است. فردی که دچار هذیان می شود ممکن است باور داشته باشد که مشهور است، دارای ارتباطات اجتماعی بالا و یا دارای قدرت های ویژه است.

 

در طول یک دوره افسردگی یا “کم”، آنها ممکن است باور کنند که مرتکب جرمی شده اند یا ویران و بی پول هستند.

 

مدیریت همه این علائم با درمان مناسب امکان پذیر است.

 

اختلال دوقطبی همچنین می تواند بر حافظه تأثیر بگذارد. اینجا بیشتر بیاموزید

 

 

انواع اختلال دوقطبی

یک فرد ممکن است تشخیص یکی از سه نوع گسترده اختلال دوقطبی را دریافت کند. به گفته NAMI، علائم در یک طیف رخ می دهد و تمایز بین انواع همیشه واضح نیست.

 

اختلال دوقطبی I

برای تشخیص اختلال دوقطبی I:

 

فرد باید حداقل یک دوره شیدایی را تجربه کرده باشد.

ممکن است فرد یک دوره افسردگی اساسی قبلی داشته باشد.

پزشک باید سایر اختلالات مانند اسکیزوفرنی و اختلال هذیان را رد کند.

اختلال دوقطبی II

اختلال دوقطبی II شامل دوره های هیپومانیا است، اما افسردگی اغلب حالت غالب است.

 

برای تشخیص اختلال دوقطبی II، فرد باید موارد زیر را داشته باشد:

 

یک یا چند دوره افسردگی

حداقل یک دوره هیپومانیک

هیچ تشخیص دیگری برای توضیح تغییرات خلقی وجود ندارد

فرد مبتلا به هیپومانیا ممکن است احساس خوبی داشته باشد و عملکرد خوبی داشته باشد، اما خلق و خوی او ثابت نخواهد بود و خطر ابتلا به افسردگی نیز وجود دارد.

 

مردم گاهی اوقات اختلال دوقطبی II را یک نسخه خفیف تر تصور می کنند. با این حال، برای بسیاری، به سادگی متفاوت است. همانطور که NAMI نشان می دهد، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی II ممکن است دوره های افسردگی بیشتری را نسبت به افراد مبتلا به اختلال دوقطبی I تجربه کنند.

 

سیکلوتیمیا

خدمات بهداشت ملی (NHS) در یونیت

 

d Kingdom توجه داشته باشید که سیکلوتیمیا ویژگی های مشابهی با اختلال دوقطبی دارد، اما راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) آن را به طور جداگانه طبقه بندی می کند. این شامل هیپومانیا و افسردگی است، اما تغییرات شدت کمتری دارند.

با این وجود، سیکلوتیمیا می تواند بر زندگی روزمره فرد تأثیر بگذارد و پزشک می تواند درمان را ارائه دهد.

درباره طیف دوقطبی بیشتر بدانید.

تشخیص
یک متخصص پزشکی با استفاده از معیارهای تعیین شده در DSM-5 اختلال دوقطبی را تشخیص می دهد.

موسسه ملی بهداشت روان (NIMH) توضیح می دهد که برای دریافت تشخیص اختلال دوقطبی I، فرد باید حداقل 7 روز علائم را داشته باشد، یا اگر علائم به اندازه کافی شدید بود که نیاز به بستری شدن داشته باشد. آنها همچنین ممکن است یک دوره افسردگی حداقل 2 هفته داشته باشند.

برای دریافت تشخیص دوقطبی II، فرد حداقل یک چرخه هیپومانیا و افسردگی را تجربه خواهد کرد.

پزشک ممکن است معاینه فیزیکی و برخی آزمایشات تشخیصی از جمله آزمایش خون و ادرار را برای کمک به رد سایر علل انجام دهد.

تشخیص اختلال دوقطبی برای یک پزشک می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا افراد بیشتر به دنبال کمک با خلق و خوی ضعیف هستند تا خلق و خوی بالا. در نتیجه، تشخیص آن از افسردگی برای آنها دشوار است.

اگر فرد مبتلا به روان پریشی باشد، پزشک ممکن است بیماری او را اسکیزوفرنی اشتباه تشخیص دهد.

سایر عوارضی که ممکن است با اختلال دوقطبی رخ دهد عبارتند از:

استفاده از مواد مخدر یا الکل برای مقابله با علائم
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
اختلال اضطراب
اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)
منبع معتبر NIMH از ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌خواهد که به دنبال نشانه‌های شیدایی در تاریخچه فرد باشند تا از تشخیص اشتباه جلوگیری کنند. برخی از داروهای ضد افسردگی می توانند در افراد مستعد باعث شیدایی شوند.

فردی که تشخیص اختلال دوقطبی را دریافت می کند، یک تشخیص مادام العمر دارد. آنها ممکن است از دوره های طولانی ثبات لذت ببرند، اما همیشه با این شرایط زندگی می کنند.

در اینجا درباره اختلال دوقطبی در مقابل اسکیزوفرنی بیشتر بدانید.

رفتار
هدف درمان تثبیت خلق و خوی فرد و کاهش شدت علائم است. هدف کمک به فرد برای عملکرد موثر در زندگی روزمره است.

درمان شامل ترکیبی از درمان‌ها از جمله:

دارو
مشاوره
مداخله فیزیکی
داروهای سبک زندگی
تشخیص صحیح و یافتن درمان مناسب ممکن است زمان ببرد، زیرا واکنش افراد متفاوت است و علائم بسیار متفاوت است.

مدیریت اختلال دوقطبی در طول همه گیری COVID-19 ممکن است چالش برانگیز باشد. در اینجا، نکاتی را در مورد چگونگی مقابله با آن دریافت کنید.

درمان دارویی
درمان های دارویی می تواند به تثبیت خلق و خو و مدیریت علائم کمک کند. پزشک اغلب ترکیبی از موارد زیر را تجویز می کند:

تثبیت کننده های خلق و خو، مانند لیتیوم
داروهای ضد افسردگی
آنتی سایکوتیک های نسل دوم (SGAs)
داروهای ضد تشنج، برای تسکین شیدایی
دارو برای کمک به خواب یا اضطراب منبع مورد اعتماد
ممکن است پزشک به مرور زمان نیاز به تنظیم دارو داشته باشد. برخی از داروها عوارض جانبی دارند و می توانند افراد را به طور متفاوت تحت تأثیر قرار دهند. اگر فردی در مورد درمان دارویی خود نگرانی هایی دارد، باید با پزشک خود صحبت کند.

یک فرد باید:

برای کاهش خطر تداخلات و عوارض جانبی، در مورد هر واسطه دیگری که استفاده می کنند به پزشک اطلاع دهید
دستورالعمل های پزشک در مورد دارو و درمان را دنبال کنید
در مورد هر گونه نگرانی در مورد اثرات نامطلوب صحبت کنید، و اگر احساس می کنند درمان موثر است
مصرف دارو را ادامه دهید مگر اینکه پزشک بگوید قطع آن بی خطر است
به خاطر داشته باشید که اثربخشی داروها به زمان نیاز دارد
اگر فرد درمان خود را قطع کند، علائم ممکن است بدتر شود.

روان درمانی و مشاوره
روان درمانی می تواند به تسکین علائم و تجهیز فرد برای مدیریت اختلال دوقطبی کمک کند.

از طریق درمان شناختی رفتاری (CBT) و سایر رویکردها، فرد می تواند یاد بگیرد که:

عوامل کلیدی مانند استرس را بشناسید و اقدامات لازم را برای مدیریت آن انجام دهید
علائم اولیه یک اپیزود را شناسایی کنید و اقداماتی را برای مدیریت آن انجام دهید
روی عواملی کار کنید که به حفظ خلق و خوی پایدار تا زمانی که ممکن است کمک می کند
از اعضای خانواده، معلمان و همکاران کمک بگیرید
این مراحل می تواند به فرد کمک کند تا روابط مثبت خود را در خانه و محل کار حفظ کند. برای کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی، پزشک ممکن است خانواده درمانی را توصیه کند.

درباره درمان های افسردگی دوقطبی بیشتر بدانید.

درمان بیمارستانی
برخی از افراد ممکن است نیاز داشته باشند زمانی را در بیمارستان بگذرانند، اگر خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران وجود داشته باشد.

اگر درمان های دیگر کمکی نکرده باشد، پزشک ممکن است درمان تشنج الکتریکی (ECT) را تجویز کند.

داروهای سبک زندگی
برخی از انتخاب های سبک زندگی می تواند به حفظ خلق و خوی پایدار و مدیریت علائم کمک کند. آنها عبارتند از:

حفظ یک روال منظم
پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متنوع
ایجاد یک الگوی خواب منظم و انجام اقداماتی برای جلوگیری از اختلال خواب
ورزش منظم
برخی از افراد از مکمل ها استفاده می کنند، اما ضروری است که ابتدا با پزشک در این مورد صحبت کنید. برخی از داروهای جایگزین می‌توانند با داروهای مورد استفاده برای اختلال دوقطبی تداخل داشته باشند. ممکن است علائم را بدتر کنند.

نکاتی را در مورد مراقبت از والدین مبتلا به دیسک دوقطبی در اینجا دریافت کنید

 

سفارش.


علل
به نظر می رسد اختلال دوقطبی از ترکیبی از عوامل به منبع قابل اعتماد منتج می شود.

عوامل ژنتیکی: اختلال دوقطبی در افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها به این عارضه مبتلا است، شایع تر است. تعدادی از ویژگی های ژنتیکی ممکن است دخیل باشند.

ویژگی‌های بیولوژیکی: تحقیقات نشان می‌دهد که عدم تعادل در انتقال‌دهنده‌های عصبی یا هورمون‌هایی که بر مغز تأثیر می‌گذارند ممکن است نقش داشته باشند.

عوامل محیطی: وقایع زندگی، مانند سوء استفاده، استرس روانی، “از دست دادن قابل توجه” یا یک رویداد آسیب زا دیگر، ممکن است یک دوره اولیه را در یک فرد مستعد ایجاد کند.

خبرنامه اخبار پزشکی امروز
دانش قدرت است. خبرنامه رایگان روزانه ما را دریافت کنید.
به موضوعات بهداشتی که بیشتر به آنها اهمیت می دهید عمیق تر بپردازید. امروز در اولین خبرنامه حقایق ما مشترک شوید.

ایمیل خود را وارد کنید
حریم خصوصی شما برای ما مهم است

چشم انداز
اختلال دوقطبی یک وضعیت سلامت روان نسبتاً شایع اما جدی است که شامل تغییرات در خلق و خو، سطح انرژی و توجه همراه با علائم دیگر است.

این می تواند به شدت زندگی یک فرد را مختل کند، اما درمان می تواند چشم انداز را به شدت بهبود بخشد.

درمان ممکن است تغییرات خلقی را به طور کامل حذف نکند، اما همکاری نزدیک با پزشک می تواند علائم را قابل کنترل تر کند و کیفیت زندگی را به حداکثر برساند.