روانشناس - مشاوره روانشناسی آنلاین، مشاوره روانشناسی کودک، مشاوره اردواج و خانواده، مرکز مشاوره کودک و نوجوان، مشاوره تلفنی ازدواج و خانواده، دکتر روانشناس خوب
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
گفتار درمانی درمان مشکل کودکان مبتلا به اختلالات گفتار و/یا زبان است.
کودکان ممکن است به دلایل زیادی نیاز به گفتار درمانی داشته باشند، از جمله:
درمان باید در اسرع وقت شروع شود. کودکانی که درمان را زود (قبل از 5 سالگی) شروع می کنند، نسبت به کسانی که دیرتر شروع می کنند، نتایج بهتری دارند.
این بدان معنا نیست که بچه های بزرگتر در درمان خوب عمل نمی کنند. پیشرفت آنها ممکن است کندتر باشد، زیرا آنها الگوهایی را یاد گرفته اند که باید تغییر کنند.
چگونه یک گفتار درمانگر پیدا کنم؟برای پیدا کردن یک متخصص، از پزشک یا معلم فرزندتان بخواهید که یک ارجاع دهد، دایرکتوری های محلی را به صورت آنلاین بررسی کنید، یا در وب سایت ASHA جستجو کنید. انجمن های ایالتی برای آسیب شناسی گفتار-زبان و شنوایی شناسی نیز فهرستی از درمانگران دارای مجوز و گواهی را نگه می دارند.
SLP فرزند شما باید در ایالت شما مجوز داشته باشد و تجربه کار با کودکان و اختلال خاص فرزند شما را داشته باشد.
چگونه والدین می توانند کمک کنند؟والدین کلید موفقیت پیشرفت کودک در گفتار یا زبان درمانی هستند. بچه ها
کسانی که برنامه را سریع‌ترین و با ماندگارترین نتایج به پایان می‌رسانند، کسانی هستند که والدینشان درگیر آن بوده‌اند.
از درمانگر بپرسید که چه کاری می توانید انجام دهید. برای مثال، می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا فعالیت‌هایی را که SLP پیشنهاد می‌کند در خانه انجام دهد. این امر پیشرفت مداوم و انتقال مهارت های جدید را تضمین می کند.
غلبه بر اختلال گفتار یا زبان می تواند زمان و تلاش لازم را داشته باشد. بنابراین مهم است که همه اعضای خانواده با کودک صبور باشند و درک کنند.
گفتار درمانی به کودکان و بزرگسالان کمک می کند تا مهارت های ارتباطی و زبانی خود را بهبود بخشند. مهم نیست که چه چیزی بر توانایی شما در صحبت کردن یا برقراری ارتباط موثر تأثیر می گذارد، گفتار درمانی می تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد. اگر شما یا فرزندتان در صحبت کردن، شنوایی یا استفاده از زبان مشکل دارید، در مورد ارزیابی گفتاری با یک گفتاردرمانگر صحبت کنید.
گفتار درمانی، درمانی است که توانایی صحبت کردن و استفاده از سایر مهارت های زبانی را بهبود می بخشد. به شما کمک می کند افکار خود را بیان کنید و بفهمید دیگران چه می گویند. همچنین می تواند مهارت هایی مانند حافظه و توانایی حل مشکلات را بهبود بخشد.
شما با یک آسیب شناس گفتار (SLP یا گفتار درمانگر) کار خواهید کرد تا تمرینات و درمان هایی را بیابید که نیازهای خاص شما را برطرف کند. برخی از افراد برای صحبت کردن و برقراری ارتباط به کمک نیاز دارند. برخی دیگر برای پردازش و درک بهتر زبان به گفتار درمانی نیاز دارند.
گفتار درمانی می تواند به شما در بهبود مشکلات زیر کمک کند:
اگر پزشک شما مشکوک باشد که شما یا فرزندتان دچار اختلال گفتاری هستید، چند غربالگری اولیه را توصیه می کند. این آزمایشات به تعیین علت اساسی هر گونه مشکل ارتباطی کمک می کند.
به عنوان مثال، اگر کودک شما در برقراری ارتباط مشکل دارد، گفتاردرمانگر شما ممکن است کودک شما را برای آزمایش شنوایی به یک متخصص شنوایی ارجاع دهد. اگر فرزند شما تست شنوایی را قبول شود، ممکن است نیاز داشته باشد با یک آسیب شناس گفتار-زبان کار کند.
گفتار درمانی به شما کمک می کند تا توانایی صحبت کردن و برقراری ارتباط با زبان را بهبود بخشید. اینکه به چه نوع گفتار درمانی نیاز دارید به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله سن شما و اینکه چه وضعیت سلامتی یا چالش های گفتاری ممکن است داشته باشید.
آسیب شناس گفتار و زبان شما درمان مناسب را بر اساس وضعیت خاص شما توصیه می کند. رویکردها و دسته بندی های مختلفی از گفتار درمانی وجود دارد و گفتاردرمانگر شما یکی از بهترین روش ها را برای شما پیدا می کند.
گفتار درمانی می تواند برای هر کسی که اختلال ارتباطی دارد مفید باشد. در صورتی که اختلال شنوایی یا وضعیت سلامتی دارید که بلع را دشوار می کند، ممکن است پرشک نیز گفتار درمانی را پیشنهاد کند. پزشکان ممکن است گفتار درمانی را برای کمک به موارد زیر توصیه کند:
آفازی: افراد مبتلا به آفازی ممکن است در خواندن، نوشتن، صحبت کردن و درک زبان مشکل داشته باشند. اغلب پس از سکته یا آسیب به ناحیه ای از مغز که زبان را پردازش می کند، ایجاد می شود.
آپراکسی: افراد مبتلا به آپراکسی می دانند چه می خواهند بگویند، اما در بیان کلمات مشکل دارند. آنها ممکن است در خواندن، نوشتن، بلع و سایر مهارت های حرکتی مشکل داشته باشند.
اختلال صوتی: افراد مبتلا به اختلالات صوتی قادر به تولید صداهای کلمه خاصی نیستند. برای مثال، آنها ممکن است یک صدا را جایگزین صدای دیگری کنند.
اختلالات شناختی ارتباطی: اگر ناحیه ای از مغز که توانایی تفکر شما را کنترل می کند آسیب ببیند، ممکن است در برقراری ارتباط مشکل داشته باشید. افراد مبتلا به اختلالات شناختی ارتباطی ممکن است مشکلاتی در گوش دادن، صحبت کردن، حافظه و حل مسئله داشته باشند.
دیزآرتری: افراد مبتلا به دیزآرتری ممکن است گفتار کند یا نامفهوم داشته باشند. این زمانی اتفاق می افتد که عضلات کنترل کننده گفتار شما ضعیف شوند. علل شایع عبارتند از سکته مغزی، مولتیپل اسکلروزیس (MS)، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) یا سایر اختلالات سیستم عصبی.
اختلالات بیانی: افراد مبتلا به اختلال بیان ممکن است در بیان کلمات یا بیان افکار خود دچار مشکل شوند. اختلالات بیانی با سکته مغزی یا سایر رویدادهای عصبی، تاخیر در رشد و کاهش شنوایی مرتبط است.
اختلالات روانی: اختلالات روانی سرعت، جریان و ریتم گفتار شما را مختل می کند. لکنت (گفتار قطع شده یا مسدود شده) یک اختلال روانی است. سالاد کلمات (سخنرانی که با هم ادغام شده و سریع است) نیز همینطور است.
اختلالات دریافتی: افراد مبتلا به اختلالات دریافتی در درک یا پردازش آنچه دیگران می گویند مشکل دارند. آنها ممکن است دایره لغات محدودی داشته باشند، در پیروی از دستورالعمل ها مشکل داشته باشند یا به نظر می رسد که علاقه ای به گفتگو ندارند.
اختلالات تشدید: اختلالات رزونانس شرایطی هستند که بر حفره های دهان یا بینی تأثیر می گذارند. آنها می توانند جریان هوا را مسدود کرده و ارتعاشاتی را که به شنیدن صداها کمک می کند تغییر دهند. شکاف کام، تورم لوزه ها و سایر شرایطی که بر ساختار دهان و بینی شما تأثیر می گذارد، می تواند باعث اختلالات تشدید شود.
هر کسی که در زمینه مهارت های گفتاری یا زبانی به کمک نیاز دارد می تواند از گفتار درمانی بهره مند شود. هیچ سنی برای کمک گرفتن بهترین یا صحیح‌تر نیست. هر دو گفتار درمانی کودکان و گفتار درمانی برای بزرگسالان می تواند به هر کسی که اختلال ارتباطی دارد کمک کند.
مطالعات نشان داده‌اند، کودکانی که به گفتار درمانی نیاز دارند، بیشترین موفقیت را زمانی دارند که آن را زود شروع کرده و در خانه با یکی از عزیزان خود تمرین کنند.
برای کودکان، گفتار درمانی معمولاً شامل بازی است، مانند فعالیت های توالی یا بازی های رومیزی مبتنی بر زبان.
برای بزرگسالان، گفتار درمانی معمولاً بر بهبود یا بازسازی مجموعه مهارت های خاصی مانند تقویت هماهنگی بین مغز و دهان شما متمرکز است.
چند نمونه از فعالیت های گفتار درمانی عبارتند از:
تمرینات زبان و دهان: گفتار درمانگر تمرینات و حرکاتی را به شما می دهد که باعث تقویت دهان و زبان شما می شود. این تمرینات به آموزش زبان شما کمک می کند تا در الگوهای هماهنگ حرکت کند.
حرکات صورت: کنترل حالت صورت می تواند به بهبود مهارت های حرکتی شما کمک کند. ممکن است درمانگر از شما بخواهد که لبخند بزنید یا لب هایتان را جمع کنید، سپس صورتتان را شل کنید.
خواندن با صدای بلند: اگر اختلال گفتاری شما را از حرکت صحیح دهان و زبان باز می دارد، بلندخوانی می تواند ارتباط بین مغز و دهان شما را تقویت کند.
بازی با کلمات: مطالعات نشان داده است که بازی های حافظه، جستجوی کلمات و جدول کلمات متقاطع می توانند عملکرد شناختی را حفظ کرده و مهارت های تفکر را بهبود بخشند.
درمانگران از راهبردهای مختلفی استفاده می کنند، از جمله:
فعالیت های مداخله زبانی: SLP با بازی و صحبت کردن، استفاده از تصاویر، کتاب ها، اشیاء یا رویدادهای جاری برای تحریک رشد زبان با کودک تعامل می کند. درمانگر ممکن است واژگان و دستور زبان صحیح را مدلسازی کند و از تمرینات تکراری برای ایجاد مهارت های زبانی استفاده کند.
بیان درمانی: تمرینات بیان یا تولید صدا شامل این می شود که مدل درمانگر صداها و هجاها را در کلمات و جملات برای کودک تصحیح کند، اغلب در حین فعالیت های بازی. سطح بازی متناسب با سن و مرتبط با نیازهای خاص کودک است. SLP به کودک نشان می دهد که چگونه صداهای خاصی مانند صدای “r” را تولید کند و ممکن است نحوه حرکت زبان برای تولید صداهای خاص را نشان دهد.
درمان دهانی حرکتی/ تغذیه و بلع: SLP ممکن است از انواع تمرینات دهانی – از جمله ماساژ صورت و تمرینات مختلف زبان، لب و فک – برای تقویت عضلات دهان برای خوردن، نوشیدن و بلع استفاده کند. SLP همچنین ممکن است بافت ها و دماهای مختلف غذا را برای افزایش آگاهی دهانی کودک در هنگام غذا خوردن و بلع معرفی کند.
بله، گفتار درمانی یک درمان اثبات شده و موثر است که به میلیون ها نفر کمک کرده تا مهارت های زبانی و ارتباطی خود را بهبود بخشند.
گفتار درمانی فواید زیادی دارد، از جمله
چه زمانی باید به گفتاردرمانگر مراجعه کنم؟
به محض اینکه احساس کردید چیزی بر توانایی شما در صحبت کردن، شنیدن یا برقراری ارتباط با دیگران تأثیر می گذارد، به یک پزشک مراجعه کنید. اگر فکر می کنید فرزندتان ممکن است در زبان یا درک مشکل داشته باشد به یک گفتاردرمانگر مراجعه کنید. علائم هشدار دهنده رایجی که ممکن است کودک به اختلال ارتباطی مبتلا باشد عبارتند از: