درمان اختلال دوقطبی در 4 قدم

درمان اختلال دوقطبی سخت نیست! کمی نیاز به اراده و خواست فردی دارد. نوسانات خلقی بخشی طبیعی از زندگی بشر است، اما وقتی احساسات بیش از حد و نامناسب احساس شوند، ممکن است نشانه ای از اختلال دو قطبی باشد. اختلال دو قطبی نوعی اختلال مغزی و رفتاری است که با نوسانات شدید خلقی مشخص می شود، در اختلال دوقطبی هر دو طیف اوج هیجانی که به عنوان شیدایی یا هیپومانیا و افسردگی دو قطبی شناخته می شود عملکرد فرد را به چالش می کشد.

علت دقیق اختلال دو قطبی ناشناخته است، اما برخی از علائم اختلال دو قطبی می توانند به تشخیص آن کمک کنند. برخی از علائم شامل تحریک پذیری شدید، افزایش رفتار جنسی، تمرکز ضعیف، رفتار پرخاشگرانه، افکار خودکشی و غیره است. سه نوع اختلال دو قطبی وجود دارد که افراد تجربه می کنند.

اختلال دوقطبی سیکلوتایمیک

اختلال سیکلوتایمیک خفیف ترین شکل اختلال دو قطبی است. طبق انجمن روانپزشکان آمریکا، اختلال سیکلوتایمیک با تغییرات مکرر خلقی و چند دوره مانیا یا افسردگی مشخص می شود.

اختلال دو قطبی (I)

اختلال دو قطبی (I) منجر به تغییر ناگهانی خلق و خو در دوره های افسردگی و شیدایی می شود. فردی که مبتلا به اختلال دو قطبی (I) است احتمالاً دوره های خلق و خوی طبیعی بین افسردگی و شیدایی را تجربه می کند.

اختلال دو قطبی (II)

آخرین نوع اختلال دو قطبی اختلال دو قطبی (II) است. این اختلال زمانی تشخیص داده می شود که فردی شیدایی کامل را تجربه نکند اما یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کند.

دوره های شیدایی و نوسانات خلقی چیزی است که ممکن است یک فرد مبتلا به اختلال دو قطبی یک بار یا چند بار در سال تجربه کند. بین دوره ها، اکثر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است برخی علائم عاطفی را نیز تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند. اختلال دو قطبی می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد  تأثیر بگذارد. با این حال، افراد مبتلا به اختلال دو قطبی می توانند با درمان اختلال دوقطبی زندگی خوب و سالم داشته باشند.

یک تشخیص دقیق برای اختلال دو قطبی

اولین قدم برای درمان اختلال دو قطبی، تشخیص دقیق است. هر چقدر هم به ظاهر ساده به نظر برسد، تشخیص دقیق اختلال دو قطبی آسان نیست. تشخیص برخی از علائم اختلال دو قطبی از سایر بیماری های روانی دشوار است. اختلال دو قطبی غالباً به اشتباه افسردگی تشخیص داده می شود و افراد مبتلا به اختلال دو قطبی اغلب قبل از شناسایی صحیح اختلال، چندین بار برای درمان اختلال دوقطبی خود به روانپزشک مراجعه می کنند.

حتی برای متخصصان آموزش دیده نیز، تشخیص اختلال دو قطبی ممکن است پیچیده باشد، بنابراین بهتر است به متخصص درمان اختلال دوقطبی ای مراجعه کنید که تجربه درمان اختلال دو قطبی را داشته باشد. در طول معاینه تشخیصی برای اختلال دوقطبی، متخصص اختلال دو قطبی شرح حال روانپزشکی کاملی را از شما می گیرد.

بعد از اینکه یک متخصص تشخیص داد که شما به اختلال دو قطبی مبتلا هستید، باید گزینه های درمانی خود بدانید. در این مقاله از مرکز روانشناسی ذهن آرا گزینه های مختلف درمان اختلال دو قطبی در 4 قدم توضیح داده شده است.

1- درمان اختلال دوقطبی با رواندرمانی

روان درمانی یک بخش اساسی در درمان اختلال دو قطبی است و می تواند در محیط های فردی، خانوادگی یا گروهی ارائه شود. چندین نوع درمان ممکن است مفید باشد. رواندرمانی می تواند با توجه به علت مشکل شما رویکرد متفاوتی داشته باشد. معمولا درمان های روانشناسی یا همان رواندرمانی از نظر زمانی بلند مدت هستند، اما اصلی ترین قسمت درمان را تشکیل می دهند.

داروهای درمان دوقطبی

برخی از داروها بیشتر از بقیه برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شوند. انواع و دوز داروهای تجویز شده براساس علائم و شدت علائم شما است.

داروها ممكن است شامل موارد زير باشد:

تثبیت کننده خلق و خو: برای کنترل دوره های جنون یا هیپومنیک به طور معمول به داروهای تثبیت کننده خلق و خو نیاز دارید. نمونه هایی از تثبیت کننده خلقی عبارتند از: لیتیوم (لیتوبید)، اسید والپروئیک اسید (Depakene)، سدیم، کاربامازپین و لاموتریژین (Lamictal).
ضد روانپریشی: اگر علائم افسردگی یا شیدایی به رغم درمان با سایر داروها همچنان ادامه داشته باشد، افزودن داروی ضد روان پریشی مانند اولانزاپین (Zyprexa)، ریزپریدون، آریپیپرازول، لورازیدون (Latuda) یا آسناپین (سافریس) ممکن است کمک کند. پزشک شما ممکن است برخی از این داروها را به تنهایی یا همراه با یک تثبیت کننده خلقی تجویز کند.
داروهای ضد افسردگی: روانپزشک شما ممکن است یک داروی ضد افسردگی را برای کمک به مدیریت دوره های افسردگی اضافه کند. از آنجا که یک داروی ضد افسردگی گاهی اوقات می تواند یک دوره جنون را ایجاد کند، معمولاً همراه با یک تثبیت کننده خلقی یا ضد روان پریشی تجویز می شود.
ضد افسردگی – ضد درد: داروی Symbyax ترکیبی از ضدافسردگی فلوکستین و اولانزاپین ضد روان پریشی است. این به عنوان یک درمان افسردگی و تثبیت کننده خلقی کار می کند.
داروهای ضداضطراب: بنزودیازپین ها ممکن است در اضطراب و بهبود خواب کمک کنند، اما معمولاً به صورت کوتاه مدت استفاده می شوند.
قطعا بهترین دارو، دارویی است که متخصص روانپزشک به شما تجویز می کند.

اثرگذاری دارو و درمان اختلال دوقطبی به صبر و شکیبایی نیاز دارد، زیرا برخی از داروها برای تأثیرگذاری کامل  به زمان نیاز دارند.

درمان دوقطبی با سبک زندگی بهتر

برای متوقف کردن چرخه های رفتاری که باعث اختلال دوقطبی شما می شود، احتمالاً باید تغییراتی در شیوه زندگی ایجاد کنید. در اینجا چند قدم موثر آورده شده است:

نوشیدن یا استفاده از نوشیدنی ها و داروهای تفریحی را ترک کنید: یكی از بزرگترین نگرانی های مربوط به اختلال دو قطبی، عواقب منفی رفتارهای پرخطر و سوء مصرف مواد مخدر یا الكل است. در رابطه با ترک این موارد حتما درخواست کمک کنید.
روابط سالم ایجاد کنید. خود را با افرادی که تأثیر مثبت دارند احاطه کنید. دوستان و اعضای خانواده می توانند از علائم هشدار دهنده تغییر روحیه پشتیبانی کنند و به شما کمک کنند.
یک سبک زندگی سالم ایجاد کنید: داشتن روال منظم برای خواب، غذا خوردن و فعالیت بدنی می تواند به متعادل کردن روحیه شما کمک کند. قبل از شروع هر برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید. یک رژیم غذایی سالم بخورید. اگر لیتیوم مصرف می کنید، در مورد مصرف مناسب مایعات و نمک با پزشک خود صحبت کنید. اگر در خواب مشکل دارید، درمورد آنچه می توانید انجام دهید با پزشک یا متخصص بهداشت روان صحبت کنید.
قبل از مصرف سایر داروها تحقیق کنید: قبل از مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک دیگر یا هرگونه مکمل یا داروی بدون نسخه، با پزشک معالج خود تماس بگیرید. بعضی اوقات بعضی از داروها باعث ایجاد افسردگی یا شیدایی می شوند و یا ممکن است با داروهایی که برای اختلال دوقطبی مصرف می کنید، اختلال ایجاد کنند.
یک نمودار نوسانات خلق و خو داشته باشید: ثبت سابقه ای از حالات روزانه، روش های درمانی، خواب، فعالیت ها و احساسات ممکن است در شناسایی محرک ها، گزینه های درمانی مؤثر و در صورت نیاز به تنظیم درمان کمک کند.

مکمل های درمان اختلال دوقطبی

بسته به نیاز شما، ممکن است سایر روش های درمانی به دوره های افسردگی شما اضافه شود.
در طول درمان با تحریک الكتريكی مغز (TDCS)، جريان های الكتريكی خیلی خفیفی از مغز شما عبور می كنند و عمداً باعث تسهیل حرکت نورونی می شوند. به نظر می رسد TDCS باعث ایجاد تغییراتی در شیمی مغز می شود که می تواند علائم بیماری های روانی خاص را معکوس کند.

تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) به عنوان گزینه ای برای کسانی که به داروهای ضد افسردگی پاسخ نداده اند، مورد بررسی قرار می گیرد.

منبع: درمان اختلال دوقطبی