بهترین داروی ضداضطراب

هر اختلال اضطرابی علائم متفاوتی دارد، اما کن داکورث، دکتر کن داکورث، مدیر ارشد پزشکی اتحادیه ملی بیماری‌های روانی (NAMI) و استادیار روانپزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد در بوستون، می‌گوید بسیاری از افراد مبتلا به این اختلالات می‌توانند از این اختلال بهره ببرند. رویکرد سه جانبه: روان درمانی، ورزش و داروی ضداضطراب.

هر فردی ممکن است به ترکیب متفاوتی از این سه عنصر و در توالی های مختلف نیاز داشته باشد. دکتر داکورث می گوید: «در درمان اضطراب هیچ جادویی وجود ندارد.

برخی از افراد تنها با روان درمانی بهتر می شوند، در حالی که برخی از افراد ممکن است به دارو نیاز داشته باشند تا به آنها کمک کند تا روی درمان تمرکز بهتری داشته باشند. اضطراب و افسردگی می توانند انگیزه ورزش را کاهش دهند، اما دارو ممکن است به شما انرژی انجام آن را بدهد. همچنین، داکورث می‌گوید، ممکن است یک بیمار به بیش از یک دارو نیاز داشته باشد.

داروی ضداضطراب

انواع مختلفی از داروها برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می شود.

• داروهای ضد افسردگی
• بنزودیازپین ها
• بوسپیرون
• هیدروکسی زین
• مسدود کننده های بتا

در هر یک از این دسته بندی ها، زیرگروه هایی از داروها وجود دارد که عملکرد متفاوتی دارند و فواید، خطرات و عوارض جانبی احتمالی خود را دارند.

داروهای ضد افسردگی اغلب به‌عنوان خط اول درمان استفاده می‌شوند. به‌ویژه، SSRIها یا مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین، نوعی از داروهای ضد افسردگی هستند که اغلب تجویز می‌شوند. آنها بر یک انتقال دهنده عصبی که به خلق و خوی مرتبط است تأثیر می گذارند. این داروها معمولاً چهار تا شش هفته یا بیشتر طول می‌کشند تا کاملاً تاثیرگذار باشند.

دکتر بث سالسدو، مدیر پزشکی مرکز اضطراب و اختلالات مرتبط راس و رئیس قبلی هیئت مدیره انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، می‌گوید: «آنها در درمان اختلالات اضطرابی [برای افراد خاص] بسیار مؤثر هستند. دکتر سالسدو می‌گوید: دقیقاً مشخص نیست که SSRI‌ها چگونه روی سروتونین برای کاهش اضطراب کار می‌کنند، اما آنچه شناخته شده است این است که آنها مانند بنزودیازپین‌ها اعتیادآور نیستند (اگرچه اگر افراد خیلی ناگهانی متوقف شوند، می‌توانند علائم ناراحت‌کننده‌ای ایجاد کنند).

هنگام مصرف هر داروی تجویزی، رعایت دستورالعمل های پزشک بسیار مهم است. اگر در مورد عوارض جانبی یک دارو نگران هستید یا اگر دارویی که مصرف می کنید به نظر نمی رسد علائم شما را کاهش دهد، با پزشک خود صحبت کنید.

کدام داروهای ضد افسردگی برای اضطراب استفاده می شود؟

دو دسته از داروهای ضد افسردگی که معمولاً برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می‌شوند، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) هستند.

نمونه هایی از SSRI ها عبارتند از: 

• فلوکستین (پروزاک یا سارافم)
• سیتالوپرام (سلکسا)
• سرترالین (Zoloft)
• پاروکستین (Paxil، Paxeva یا Brisdelle)
• اسیتالوپرام (Lexapro)

نمونه هایی از SNRI ها عبارتند از: 

• ونلافاکسین (Effexor)
• دولوکستین (Cymbalta)

عوارض جانبی رایج هر دو SSRI و SNRI ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• حالت تهوع
• عصبی بودن یا بی قراری
• سرگیجه
• کاهش میل جنسی
• خواب آلودگی
• بیخوابی
• افزایش یا کاهش وزن
• سردرد
• دهان خشک
• استفراغ
• اسهال

سایر داروهای ضد افسردگی که ممکن است برای اضطراب تجویز شوند عبارتند از:

بوپروپیون (ولبوترین، زیبان، آپلنزین، بودپریون یا بوپروبان)

برخی افراد به برخی از داروهای ضد افسردگی بهتر از برخی دیگر پاسخ می دهند. ممکن است لازم باشد چند داروی مختلف را امتحان کنید قبل از اینکه داروی مناسب خود را پیدا کنید.

کدام بنزودیازپین ها برای اضطراب استفاده می شوند؟

بنزودیازپین ها با افزایش فعالیت یک انتقال دهنده عصبی در مغز و ایجاد یک اثر آرام بخش، به تسکین اضطراب کمک می کنند. آنها به سرعت عمل می کنند و می توانند اضطراب را برای چند ساعت تسکین دهند. آنها معمولاً برای افرادی که دارای اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس و اختلال اضطراب اجتماعی هستند تجویز می شوند.

از آنجایی که آنها خیلی سریع عمل می کنند و افرادی که آنها را مصرف می کنند می توانند تحملی ایجاد کنند که باعث می شود برای احساس بهتر به دوزهای بالاتری نیاز داشته باشند، پزشکان آنها را برای مدت زمان بسیار کوتاهی تجویز می کنند – معمولاً حداکثر یک ماه.

متأسفانه افراد می توانند حتی در مدت زمان کوتاهی به بنزودیازپین ها معتاد شوند. اگر به طور ناگهانی مصرف آنها را متوقف کنید، علائم ترک ممکن است رخ دهد، بنابراین مهم است که دستورالعمل های پزشک خود را برای کاهش مصرف دارو دنبال کنید.  افراد همچنین می توانند در ابتدا با داروهای ضد افسردگی استفاده شوند در حالی که اثربخشی داروهای ضد افسردگی زمان می برد.

داک‌ورث در مورد بنزودیازپین ها می‌گوید: «آن‌ها ابزار قدرتمندی هستند، اما شما باید در مورد استفاده از آن‌ها واقعا هوشمند باشید».

بنزودیازپین‌هایی که معمولاً تجویز می‌شوند عبارتند از: 

• آلپرازولام (Xanax یا Niravam)
• کلونازپام (کلونوپین)
• لورازپام (آتیوان)
• دیازپام (والیوم)

سایر عوارض جانبی بنزودیازپین ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خواب آلودگی
• سرگیجه
• حالت تهوع
• تاری دید
• سردرد
• گیجی
• خستگی یا خستگی
• کابوس ها

چه داروهای دیگری برای اضطراب تجویز می شود؟

بوسپیرون (BuSpar) معمولاً برای درمان اختلال اضطراب فراگیر استفاده می شود. اغلب با یک داروی ضد افسردگی تجویز می شود.

عوارض جانبی بوسپیرون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سرگیجه
• سردرد
• حالت تهوع
• عصبی بودن
• سبکی سر
• مشکل خواب

برخی از افراد مبتلا به فوبیا یا اختلال هراس ممکن است یک داروی قلبی به نام مسدود کننده بتا تجویز کنند. این داروها عمدتاً برای ضربان قلب ناهموار و فشار خون بالا تجویز می‌شوند، اما مشخص شده است که برای درمان احساسات ناشی از موقعیت‌های پرفشار مفید هستند.

دکتر سالسدو می‌گوید: مسدودکننده‌های بتا می‌توانند بسیار مفید باشند اما به‌طور محدود. آنها بیشتر برای اضطراب عملکرد استفاده می شوند. آنها واقعاً برای علائم فیزیکی مانند تپش قلب، تعریق و لرزش خوب هستند، اما برای افکار مضطرب که ممکن است باعث ایجاد علائم شوند، کارایی کمتری دارند.

مسدود کننده های بتا برای استفاده بر اساس نیاز تجویز می شوند. آنها درازمدت استفاده نمی شوند. هیدروکسی زین (آتاراکس و ویستاریل) یکی دیگر از داروهای تجویز شده برای اضطراب است. این یک آنتی هیستامین است که برای درمان واکنش های آلرژیک استفاده می شود، اما همچنین برای کاهش فعالیت مغز عمل می کند. این داروها مانند بنزودیازپین ها سریع عمل می کنند، اما بر خلاف آن بنزودیازپین ها، آنها باعث اعتیاد نمی شوند.