روانشناسی کودک برداشتن ترس از کودکان! نشانه های ترس کودکفوبیای خاص در کودکان یک وضعیت سلامت روانی است که در آن کودک ترس شدید و غیرقابل کنترلی از چیزی دارد که در واقع خطرناک نیست، تجربه می کند. فوبیای خاص رایج شامل سگ ها، دلقک ها، حشرات، تاریکی و صداهای بلند است. قرار گرفتن در اطراف چیزی که از آن می ترسند یا حتی فکر کردن به آن باعث اضطراب شدید کودک می شود. این کودکان به طور کلی مضطرب نیستند. فقط چیزی که از آن می ترسند آنها را ناراحت می کند. (ترس و اضطراب در کودکان)بزرگسالان و نوجوانان مبتلا به فوبیای خاص معمولاً درک می کنند که ترس آنها منطقی نیست، اما کودکان اغلب این را درک نمی کنند. آنها تلاش زیادی می کنند تا از چیزی که از آن می ترسند اجتناب کنند، که می تواند در زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد کند. ترس کودکان در دختران بیشتر از پسران است.علائم فوبیای خاص چیست؟ نشانه های ترس کودکعلائمی که نشان می دهد کودک ممکن است فوبیای خاص داشته باشد عبارتند از:ترس شدید از یک شی یا موقعیت خاصوقتی چیزی را می بینند یا حتی به آن فکر می کنند که آنها را می ترساند دچار حملات اضطرابی می شوندگریه کردن یا عصبانی شدن برای جلوگیری از چیزی که آنها را می ترساندلرزش، سرگیجه یا عرق کردن در واکنش به چیزی که آنها را می ترساندمعمولاً کودکان بیش از یک فوبیای خاص دارند. به عنوان مثال، ممکن است یک کودک هم از سگ و هم از ارتفاع بترسد.ترس کودک چگونه تشخیص داده می شود؟برای تشخیص فوبیای خاص، کودک باید از چیزی که به طور معمول خطرناک تلقی نمی شود، ترس شدید نشان دهد. اجتناب از چیزی که از آن می ترسند باید در زندگی روزمره مشکلاتی ایجاد کند. ترس یا اضطراب باید تقریباً هر بار که کودک با چیزی که از آن می ترسد در تماس است اتفاق بیفتد، اما میزان ترسی که می تواند نشان دهد می تواند متفاوت باشد.فوبیاهای خاص معمولاً در یکی از پنج دسته قرار می گیرند:نوع حیوان (سگ، حشره، مار و غیره)نوع محیط طبیعی (طوفان، ارتفاعات، آب و غیره)خون-تزریق-نوع آسیب (گرفتن گلوله، دیدن خون یا جراحت)نوع موقعیت (پرواز، رانندگی، فضاهای کوچک)انواع دیگر (هر چیز دیگری)ترس کودک چگونه درمان می شود؟ درمان ترس کودکانبهترین درمان برای فوبیای خاص، مواجهه و پیشگیری از پاسخ نامیده می شود. این بدان معناست که کودک به آرامی بارها و بارها در معرض چیزی قرار می گیرد که از آن می ترسد، تا زمانی که ترس او شدید نباشد. این درمان برای اکثر کودکان مبتلا به فوبیای خاص بسیار خوب است.به عنوان مثال، کودکی که از سگ می ترسد، ابتدا به عکس یک سگ نگاه می کند، سپس با یک سگ عروسکی بازی می کند. در نهایت آنها چند دقیقه را با یک سگ کوچک واقعی سپری کردند.درمان شناختی رفتاری (CBT) که مهارت‌های مقابله با الگوهای فکری مضطرب را آموزش می‌دهد، می‌تواند به کودکان بزرگتر مبتلا به فوبیای خاص نیز کمک کند. معمولاً از دارو برای درمان فوبیای خاص استفاده نمی شود.ترس ها در دوران کودکی رایج و مورد انتظار هستند. با این حال، برای برخی از کودکان و نوجوانان، ترس آنها می تواند در طول زمان بسیار شدید شود و حتی به یک فوبیا تبدیل شود. فوبیا ترس شدیدی است که با یک شی یا موقعیت خاص تناسب ندارد.فوبیا به معنای داشتن یک واکنش اضطراب شدید نسبت به چیزی است که باعث خطر فوری نمی شود. برای مثال ممکن است شخصی فوبیای سگ، عنکبوت یا آسانسور داشته باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که فوبیا می‌تواند در خانواده‌ها وجود داشته باشد و عوامل ژنتیکی و محیطی (طبیعت و تربیت) می‌توانند در ایجاد فوبیا نقش داشته باشند. برخی از کودکان و نوجوانان پس از قرار گرفتن در معرض یک رویداد آسیب زا یا ترسناک مانند ترس از آب پس از غرق شدن نزدیک یا ترس از گاز گرفتن سگ، دچار فوبیا می شوند. با این حال، سایر کودکان ممکن است با مشاهده واکنش مضطرب دیگران به اشیا یا موقعیت ها دچار فوبیا شوند. این غیرمعمول نیست که یک کودک پس از تماشای یک خواهر یا برادر بزرگتر که در تماس با عنکبوت فریاد می زند و می دود، دچار فوبیای عنکبوت می شود. اگرچه ترکیبی از طبیعت و تربیت احتمالاً در پیدایش فوبیا نقش دارد، بسیاری از جوانان نمی توانند توضیح دهند که چگونه و چرا فوبیا آنها شروع شده است.حقایقی در مورد ترس کودکبه طور متوسط، فوبیای خاص در دوران کودکی، بین هفت تا یازده سالگی شروع می شود و بیشتر موارد قبل از ده سالگی شروع می شود.تقریباً 5 درصد از کودکان و 16 درصد از نوجوانان در طول زندگی خود فوبیای خاصی دارند.دختران بیشتر از پسرها فوبیا را با نسبت 2:1 تجربه می کنند.فوبیا با ترس های رایج دوران کودکی متفاوت است. در حالی که کودکان خردسال معمولاً از چیزهایی مانند غریبه ها، حمام یا هیولای بوگی کمتر می ترسند، اما کودکان مبتلا به فوبیا معمولاً با بالغ شدن بیشتر می ترسند. علاوه بر این، فوبیا به ندرت خود به خود از بین می روند.فوبیا با اطمینان خاطر و ارائه اطلاعات مناسب کاهش نمی یابد. برای مثال، فوبیای سگ با وجود اینکه به فرزندتان می‌گویید که سگ مادربزرگ مهربان است، به دلیل پیری دندانی برای گاز گرفتن ندارد و …علائم و نشانه های ترس کودکنشانه های فکری:قرار است مرا گاز بگیرد/ نیش بزندمن نمی توانم این موقیعت را اداره کنمضایع خواهد شداگر استفراغ کنم چی؟نشانه های جسمی:افزایش ضربان قلبتعریقلرزیدن یا لرزشتنگی نفساحساس خفگیدرد یا ناراحتی قفسه سینهناراحتی معدهبی حسیلرز یا گرگرفتگیبرافروخته به نظر می رسدهیجانات:اضطراب/ترسخجالتشرمندگیدرماندگیغمگینیخشمنشانه های رفتاری:اجتناب از محرک های ترسناک یا مکان هایی که ممکن است محرک ها وجود داشته باشندوادار کردن والدین به اینکه ابتدا چیزها را بررسی کنند (مثلاً مطمئن شوید که اتاق قبل از خواب عاری از اشکال است)درخواست از والدین برای حضور یا در دسترس بودنگریختنگریهچسبندگیکج خلقیترس چگونه بر کودک در سنین مختلف تأثیر می گذارد؟کودکان خردسال بیشتر از کودکان بزرگتر و نوجوانان برای محافظت از آنها در برابر تهدید یا خطر فوری به بزرگسالان متکی هستند. در نتیجه، هنگامی که کودکان خردسال با یک فوبی خاص مواجه می شوند، ممکن است گریه کنند، عصبانی شوند، بچسبند، یخ بزنند یا بخواهند آنها را بلند کنند. کودکان خردسال بیشتر از موقعیت‌های واقعی و فوری مانند طوفان، حشرات، حیوانات و دلقک‌ها می‌ترسند. در مقابل، در مواجهه با یک مورد یا موقعیت ترسناک، کودکان بزرگتر احتمال بیشتری دارد که افکار یا پیش‌بینی‌های ترسناکی مانند “من را گاز بگیرد” یا “من می‌میرم” را بیان می‌کنند. علاوه بر این، برخلاف کودکان خردسال که کنترل کمتری بر زندگی روزمره خود دارند، نوجوانان بزرگ می‌توانند هنگام مواجهه با ترس از موقعیت‌های خاص اجتناب کنند یا فرار کنند. به عنوان مثال، نوجوانی که از فضاهای بسته می ترسد، می تواند از سوار شدن به آسانسور اجتناب کند، در حالی که یک کودک خردسال ممکن است مجبور شود با آسانسور برود اگر تمام خانواده بخواهند سوار شوند. در نهایت، احتمال بیشتری وجود دارد که نوجوانان نسبت به کودکان کوچکتر متوجه شوند که ترس آنها با خطر واقعی ناشی از یک شی یا موقعیت خاص تناسبی ندارد.آیا چیزی به نام فوبیای مدرسه وجود دارد؟فوبیای مدرسه یک تشخیص بالینی نیست، اگرچه در طول عمر، حدود یک سوم کودکان ترس از حضور در مدرسه را نشان می دهند که به روشی مشابه فوبیا ظاهر می شود. به عنوان مثال، ترس از مدرسه را می توان به صورت شکایات جزئی در مورد نیاز به حضور، تا عصبانیت کامل و امتناع از حضور در کودکان کوچکتر، و ترک تحصیل یا قطع مدرسه در نوجوانان بیان کرد. کودکان ممکن است به دلایل زیادی از مدرسه بترسند، مانند جدا بودن از والدین که در اختلال اضطراب جدایی دیده می شود، ترس در تماس با میکروب ها بودن مانند OCD، و مجبور به تعامل با همسالان و معلمان، مانند اضطراب اجتماعی. در تمام این موارد، کودک یا نوجوان شما در واقع از خود مدرسه نمی ترسد، بلکه از آنچه ممکن است در مدرسه رخ دهد می ترسد. به همین دلیل، اصطلاح مدرسه فوبیا دقیق نیست. 1/5 - (1 امتیاز)