بی خوابی کودکان، دلایل و درمان بی خوابی شبانه کودک

مشکلات خواب و بی خوابی کودکان در میان کودکان رایج است، به خصوص در سنین پایین. بی خوابی، ترس های قبل از خواب، وحشت های شبانه، راه رفتن در خواب و شب ادراری می توانند الگوی طبیعی خواب کودک شما را مختل کنند. برخی از کودکان ممکن است در زمان خواب خود احساس خستگی نکنند در حالی که برخی دیگر در به خواب رفتن بدون حضور والدین مشکل دارند. برخی از بچه‌ها اغلب در نیمه‌شب از خواب بیدار می‌شوند، ناگهان بیدار می‌شوند و یا پرت می‌شوند و می‌چرخند یا می‌آیند و مامان و بابا را بیدار می‌کنند.

این می تواند خسته کننده باشد که همیشه خواب شما مختل شود و سپس متوجه شوید که مجبور هستید صبح ها عجله کنید زیرا فرزندتان دیر بیدار می شود یا مجبور هستید با یک کودک بداخلاق و بدخلقی که کم خواب است کنار بیایید. اما امیدوار باشید. بسیاری از مشکلات خواب دوران کودکی با رفتارهای روزانه و عادات قبل از خواب مرتبط است که می توانید با کودک خود برای تغییر آنها همکاری کنید. با کمی صبر و انضباط، می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا بر مشکلات خواب خود غلبه کند، به او کمک کنید تا بخوابد و به شب‌های آرام‌تر خود بازگردد.

کودکان چقدر به خواب نیاز دارند؟

برای داشتن بهترین عملکرد، کودکان و نوجوانان معمولاً به خواب بیشتری نسبت به بزرگسالان نیاز دارند. نمودار زیر ساعات توصیه شده ای را که کودکان در حال رشد باید در خواب بگذرانند، نشان می دهد.

بچه ها به چند ساعت خواب نیاز دارند؟

گروه سنی زمان خواب توصیه شده

  • نوزادان (4 تا 12 ماه) 12 تا 16 ساعت (شامل چرت زدن)
  • کودکان نوپا (1 تا 2 سال) 11 تا 14 ساعت (شامل چرت زدن)
  • کودکان (3 تا 5 سال) 10 تا 13 ساعت (شامل چرت زدن)
  • کودکان (6 تا 12 سال) 9 تا 12 ساعت
  • نوجوانان (13 تا 18 سال) 8 تا 12 ساعت

علائمی که نشان می دهد کودک شما به اندازه کافی نمی خوابد

کودکان، درست مانند بزرگسالان، هنگام کم خوابی در کنترل خلق و خوی خود مشکل دارند. خواب یا کمبود آن بر رفتار و وضعیت ذهنی کودک تأثیر می گذارد. در برخی موارد، علائم خواب ناکافی حتی می تواند شبیه علائم ADHD باشد.

اگر کودک شما به اندازه کافی نمی خوابد، ممکن است:

  • اغلب بداخلاق، تحریک پذیر یا بیش از حد هیجانی به نظر می رسند.
  • در مدرسه یا خانه مشکل تمرکز دارد.
  • هنگام سوار شدن در ماشین به خواب می رود.
  • به نظر می رسد که پس از مکالمات دچار مشکل می شود.
  • در بیدار شدن مشکل دارد یا بعد از اینکه آنها را در طول روز بیدار کردید دوباره به خواب می روند.
  • اغلب خیلی زودتر از زمان خواب معمولی خواب‌آلود می‌شوند.

اگر کودک شما اغلب در شب از خواب بیدار می شود، می تواند به این معنی باشد که او با بی خوابی کودکان، یکی از بزرگترین مشکلات خواب در میان بچه ها دست و پنجه نرم می کند.

بی خوابی در کودکان

بی خوابی، ناتوانی در به خواب رفتن یا در خواب ماندن در شب است که منجر به خواب غیر ترمیم کننده می شود. اغلب، این مسئله به مرور زمان حل می شود. اما اگر کودک شما بیش از سه بار در هفته به مدت چند ماه مشکل خوابیدن داشته باشد و به طور قابل توجهی عملکرد روزانه او را مختل کند، ممکن است به بی خوابی یا اختلال خواب دیگری اشاره کند.

علل بی خوابی در کودکان

برای بسیاری از کودکان، مشکلات آنها در به خواب رفتن یا ماندن در خواب ناشی از عادات روزانه آنها یا نحوه گذراندن وقت خود درست قبل از خواب است. برای مثال، خوردن غذاهای شیرین بیش از حد در طول روز، یا تماشای تلویزیون درست قبل از خواب می تواند برای اختلال در خواب کودک شما کافی باشد. البته، بچه‌های کوچک‌تر به‌ویژه در برقراری ارتباط بین عادت‌هایشان و کیفیت خواب‌شان مشکل دارند، بنابراین شما باید به‌عنوان کارآگاه خواب از طرف آن‌ها عمل کنید.

سایر دلایل متداول که کودک شما ممکن است مشکلات خواب را تجربه کند عبارتند از

فشار و استرس. بله، آنها کودک هستند، اما کودکان هم استرس را تجربه می کنند – که اغلب به دلیل مسائل مدرسه یا خانه ایجاد می شود. آنها ممکن است در تلاش برای نگه داشتن کلاس، مشکلاتی با دوستان خود داشته باشند یا حتی مورد آزار و اذیت قرار بگیرند. در خانه، استرس می‌تواند ناشی از مشکلات زناشویی والدین، تولد نوزاد جدید، یا تغییراتی در ترتیبات خواب آنها باشد که اکنون آنها را مجبور می‌کند تا برای مثال با خواهر یا برادر، والدین، یا پدربزرگ و مادربزرگ خود در اتاق خواب مشترک باشند.

کافئین. بسیاری از نوشابه های گازدار و انرژی زا حاوی کافئین هستند که می تواند بچه ها را در شب بیدار نگه دارد. سعی کنید مصرف کودک خود را در زمان ناهار محدود کنید. بهتر است سعی کنید تا حد امکان این نوع نوشیدنی ها را حذف کنید.

عوارض جانبی داروها. برخی از داروها، مانند داروهایی که برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و داروهای ضد افسردگی استفاده می شوند، نیز می توانند باعث بی خوابی در کودکان شوند.

سایر مسائل پزشکی. این می‌تواند یک اختلال خواب باشد، مانند آپنه خواب یا سندرم پای بی‌قرار، یا شاید ناشی از گرفتگی بینی ناشی از آلرژی، درد در حال رشد، یا خارش پوست ناشی از اگزما باشد. به روز نگه داشتن فرزندتان در مورد معاینات سلامتی می تواند به شناسایی مشکلاتی که می تواند در خواب او اختلال ایجاد کند کمک کند.

بی خوابی و “زمان زیاد در رختخواب” گاهی اوقات، بی خوابی کودک ممکن است از زمان اختصاص داده شده برای خواب بیشتر از نیاز هر شب ناشی شود. در این موارد، کودک شما می تواند با زمان خواب خود مخالفت کند یا در شب یا صبح خیلی زود از خواب بیدار شود. برای پیدا کردن یک زمان خواب ایده آل، توجه داشته باشید که چه زمانی کودک شما در شب شروع به خواب آلودگی می کند. این زمانی است که آنها باید به رختخواب بروند.

حدود 45 دقیقه زودتر برنامه ریزی کنید. اگر مدت زمان طولانی تری بیدار باشند، ممکن است باد دومی به آنها وارد شود و سپس کنترل آنها دشوارتر شود.

درمان بی خوابی در کودکان

در حالی که ایجاد عادات خوب در سبک زندگی می تواند به تضمین یک شب آرام برای کودک در هر سنی کمک کند، به ویژه برای کودکان بزرگتر و نوجوانان نیز مهم است.

اطمینان حاصل کنید که کودک شما از تخت خود فقط برای خواب استفاده می کند. در صورت امکان، آنها را تشویق کنید که از تخت خود فقط برای خواب و مراسم قبل از خواب (مانند خواندن کتاب) به جای انجام تکالیف استفاده کنند. در غیر این صورت، آنها به جای استراحت و آرامش، تخت را با فعالیت های دیگر مرتبط می کنند.

اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب آنها راحت است. بیشتر بچه ها در یک اتاق کمی خنک بهترین خواب را دارند. اگر صدایی از بیرون وجود دارد، آن را قطع کنید. اطمینان حاصل کنید که تخت کودک شما مملو از اسباب‌بازی‌های حواس پرت کن نیست، زیرا ممکن است هنگام خواب حواس او را پرت کند.

سعی کنید برنامه خواب یکسانی داشته باشید، حتی در تعطیلات آخر هفته. این کار باعث می شود کودک شما راحت تر از خواب بیدار شود و به طور طبیعی به خواب برود. نوجوانان نباید بیش از یک ساعت از زمان معمول بیداری خود در تعطیلات آخر هفته بخوابند. اگر این کار را انجام دهند، این نشان می دهد که آنها در طول هفته به اندازه کافی نمی خوابند.

کودک خود را قبل از رفتن به رختخواب خیلی گرسنه یا سیر نگه ندارید. یک میان وعده سبک (مانند شیر گرم و یک موز) قبل از خواب ایده خوبی است. با این حال، وعده های غذایی سنگین ظرف یک یا دو ساعت پس از خواب ممکن است بچه ها را بیدار نگه دارد.

یک سبک زندگی فعال را تشویق کنید. ورزش منظم از بی قراری در شب جلوگیری می کند. یک ساعت در روز مقدار توصیه شده است. با این حال، سعی کنید کودکان خود را از فعالیت های شدید در عرض سه ساعت قبل از خواب دور نگه دارید.

اول صبح قرار گرفتن در معرض نور طبیعی را تشویق کنید. باز کردن پرده اتاق به کودک شما کمک می کند تا از خواب بیدار شود و به معنای شروع روز است.

به چرت زدن توجه کنید. کودکان معمولاً حداقل به چهار ساعت بین دوره های خواب نیاز دارند تا اینکه به اندازه کافی خسته شوند تا دوباره چرت بزنند. اگرچه نیازهای چرت ممکن است متفاوت باشد، اما مطمئن شوید که کودک شما برای مدت طولانی یا خیلی نزدیک به زمان خواب نخوابیده است.

محدودیت هایی را برای وسایل الکترونیکی تعیین کنید. نور آبی ساطع شده از تلویزیون، تلفن‌ها، تبلت‌ها و بازی‌های ویدیویی می‌تواند چرخه خواب/بیداری بدن را مختل کند و خواب را سخت‌تر کند. این وسایل را حداقل یک ساعت قبل از خواب خاموش کنید و در ساعات خواب در بیرون از اتاق خواب فرزندتان قرار دهید.

زمان با کیفیتی را با هم بگذرانید. برخی از بچه ها می خواهند دیرتر بخوابند، زیرا ولع توجه بیشتر والدین خود را دارند. اگر هر دو والدین در طول روز کار می کنند، عصرها زمانی است که در دسترس هستند. حتی فقط پرسیدن از بچه‌ها در مورد دوستان یا علایقشان می‌تواند کمک زیادی به شما کند. برای نوزادان، چند دقیقه برای آنها آواز بخوانید، تماس چشمی برقرار کنید، یا به آرامی با آنها تعامل داشته باشید.

مقابله با سایر مشکلات خواب دوران کودکی

علاوه بر عادات روزانه و روتین های قبل از خواب، بچه ها اغلب موانع دیگری را برای داشتن یک خواب خوب در شب تجربه می کنند. ترس از تاریکی، رویاهای بد، ترس های شبانه، راه رفتن در خواب و شب ادراری از دیگر مشکلات خواب هستند که کودکان اغلب با آن دست و پنجه نرم می کنند. در حالی که بیشتر این مشکلات به سرعت رشد می کنند، راه های زیادی وجود دارد که می توانید مشکلات خواب فرزندتان را برطرف کنید و اطمینان حاصل کنید که او و شما استراحت شبانه سالمی دارند.

ترس های قبل از خواب و اضطراب خواب

در مقطعی از دوران کودکی، اکثر کودکان ترس از تاریکی یا خوابیدن در شب را تجربه می کنند. بسیاری از بچه‌های خردسال به‌خصوص در تفکیک آنچه واقعی از خیالی است مشکل دارند، بنابراین اگرچه ایده هیولاها در زیر تخت ممکن است برای شما احمقانه به نظر برسد، می‌تواند برای فرزندتان بسیار واقعی و بسیار ترسناک به نظر برسد.

در حالی که مهم است که اجازه دهید فرزندتان ترس های خود را بدون طرد کردن یا مسخره کردن او ابراز کند، همچنین مهم است که نگرانی های او را حمایت یا مشروع نکنید. به‌عنوان مثال، به جای استفاده از «غبار پری» برای خلاص شدن از شر هیولاها یا تکان دادن چوب جادویی برای ترساندن ارواح، بهتر است به فرزند خود توضیح دهید که چگونه تخیل او می‌تواند او را فریب دهد تا چیزهای عادی مانند سایه‌ها یا سایه‌ها را اشتباه بگیرد.

شما همچنین می توانید:

با درک ترس های آنها شروع کنید. قبل از اینکه به او اطمینان دهید که نگرانی او از واقعیت جداست و هیچ اتفاق بدی نخواهد افتاد، ترس های فرزندتان را بپذیرید و با آنها همدلی کنید.

از یک چراغ شب استفاده کنید تا به کودکتان در شب امنیت بیشتری در رختخوابش بدهید، تا زمانی که به اندازه کافی روشن نباشد که خواب او را مختل کند.

اجازه دهید فرزندتان در شب یک وسیله امنیتی مانند یک اسباب بازی نوازش یا پتوی مخصوص همراه خود داشته باشد. همراه داشتن یک حیوان خانگی در اتاق نیز می تواند به کاهش ترس آنها کمک کند، البته تا زمانی که خواب آنها را مختل نکند.

به کودک خود کمک کنید ترس های خود را در طول روز قبل از خواب کشف کند. از آنها بخواهید مثلا اجازه دهید زیر تخت را بررسی کنند:

به عنوان مثال، تخت را ببینید که چیزی زیر آن نیست. صحبت کردن در مورد ترس های آنها در طول روز به جای قبل از خواب نیز می تواند به تقویت اعتماد به نفس آنها کمک کند و آنها را در شب کمتر مضطرب کند.

حتی در طول روز از کتاب ها، فیلم ها یا برنامه های تلویزیونی ترسناک خودداری کنید. اینها فقط تخیل کودک شما را تقویت می کند و به ترس او در شب می افزاید.

فرزندتان را تشویق کنید که در رختخواب بماند، حتی اگر شب از خواب بیدار شود. شما می خواهید فرزندتان یاد بگیرد که تخت او مکانی امن است، بنابراین بهتر است به جای اینکه او را از اتاق خواب بیرون بیاورید، در حالی که دوباره به خواب می رود، کنار او بنشینید.

کابوس ها

کابوس ها و بی خوابی کودک

وقتی بچه‌ها به سن پیش‌دبستانی می‌رسند و ترس از تاریکی به سراغشان می‌آید، بیشتر مستعد کابوس‌های شبانه می‌شوند. هر گونه مشکل یا احساسی که در طول روز روی آن کار می کنند، می تواند خود را در خواب های آزاردهنده در شب نشان دهد. علاوه بر پرداختن به ترس ها و اضطراب های قبل از خواب آنها (در بالا)، مهم است که با کودک خود در مورد تغییراتی که در زندگی خود تجربه می کند صحبت کنید. نقل مکان به خانه یا مدرسه، جدایی والدین، یا اضافه شدن یک خواهر یا برادر جدید به خانواده، همگی می‌توانند به عدم اطمینان در زندگی کودک دامن بزنند و باعث کابوس‌های شبانه شوند.

سن و شرایط فرزندتان هر روز که باشد، هر روز زمانی را برای تماس با او اختصاص دهید و از اتفاقات زندگی او و هر مشکلی که ممکن است در مدرسه یا با دوستان خود داشته باشد مطلع باشید. اگر فرزندتان شما را بعد از یک کابوس بیدار کرد، به او اطمینان دهید که واقعی نیست، اما زیاد روی محتوای خواب ترسناک تمرکز نکنید. در عوض، روی آماده کردن دوباره آنها برای خواب تمرکز کنید.

وحشت شبانه

وحشت های شبانه یا خواب قسمت هایی از جیغ زدن، لرزیدن و ترس شدید در حالی که کودک شما خواب است. در حالی که مشاهده ترس های شبانه فرزندتان می تواند آزاردهنده باشد، اما معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست. آنها اغلب محصول جانبی استرس، کمبود خواب، داروهای جدید یا تغییرات در محیط خواب هستند و بیشتر بچه ها در سنین نوجوانی از آنها بیشتر می شوند. برخلاف کابوس‌های شبانه، کودک شما خواب می‌ماند و احتمالاً صبح روز بعد هیچ چیز را به یاد نخواهد آورد.

علائم وحشت شبانه

  • کوبیدن در رختخواب، لگد زدن
  • در پریشانی فریاد می زنند.
  • نفس سنگین و ضربان قلب بالا.
  • تعریق.
  • عمودی روی تخت نشستن.
  • حرکت در خانه (ترس شبانه می تواند همراه با راه رفتن در خواب رخ دهد).

مقابله با وحشت شبانه

از آنجایی که تلاش برای بیدار کردن فرزندتان از ترس شبانه ممکن است باعث ناراحتی بیشتر او شود، به آرامی او را به رختخواب هدایت کنید یا صبر کنید تا دوباره بخوابد. می توانید با یک ضربه زدن به پشت یا با فشار دادن دست آنها را آرام کنید. بیشتر حوادث بیش از چند دقیقه طول نمی کشد.

در حالی که هیچ “درمانی” برای ترس های شبانه وجود ندارد، می توانید اقدامات پیشگیرانه را برای اطمینان از ایمن بودن کودک خود انجام دهید. اگر در هنگام ترس از خواب به اطراف حرکت می کنند، مطمئن شوید که درهای خارج از خانه قفل هستند، یک دروازه ایمنی در بالای پله ها قرار دهید، و هر گونه اشیاء خطرناک یا شکستنی را از مجاورت خارج کنید.

همچنین می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا با هر چیزی که استرس او را تقویت می‌کند مقابله کند و برای کاهش تنش تلاش کنید. یک روال آرامش بخش قبل از خواب می تواند کمک کند، و همچنین اجتناب از نوشیدنی های کافئین دار در طول روز می تواند کمک کننده باشد. اگر این حوادث هر شب تقریباً در یک زمان مشابه اتفاق می‌افتد، می‌توانید سعی کنید فرزندتان را حدود 15 تا 30 دقیقه قبل از خواب بیدار کنید تا ببینید آیا این کار کمکی می‌کند یا خیر.

راه رفتن در خواب

راه رفتن در خواب فقط شامل بلند شدن از رختخواب نیست. بسیاری از خوابگردها نیز صحبت می کنند، در رختخواب می نشینند، یا حرکات تکراری مانند لگدمال کردن با لباس یا مالیدن چشمان خود انجام می دهند. اگرچه چشمان کودک شما باز است، اما ممکن است ظاهری شیشه ای داشته باشد و از آنجایی که هنوز خواب است، مانند زمانی که بیدار است نمی بیند. در حالی که رفتار آنها ممکن است شما را نگران کند، فرزند شما از کاری که انجام می دهد آگاه نیست و به احتمال زیاد صبح روز بعد آن را به خاطر نخواهد آورد.

علل راه رفتن در خواب

برخی از عوامل موثر عبارتند از کمبود خواب، برنامه خواب نامنظم، بیماری، استرس یا برخی داروها. معمولاً نیازی به مراجعه به پزشک نیست، مگر اینکه این حوادث بسیار منظم باشد، رفتار پرخطر داشته باشد یا منجر به احساس خواب‌آلودگی کودک شما در روز بعد شود.

پایبندی به برنامه خواب منظم و اطمینان از اینکه کودک شما به اندازه کافی استراحت می کند اغلب برای حل بیشتر مشکلات راه رفتن در خواب کافی است. شما همچنین می توانید با درگیر کردن کودک خود در فعالیت های آرامش بخش قبل از خواب به کاهش سطح استرس کمک کنید. کودک خود را تشویق کنید قبل از خوابیدن به دستشویی برود، زیرا مثانه پر نیز می تواند به راه رفتن در خواب کمک کند.

راه رفتن در خواب و ایمنی

سعی نکنید یک خوابگرد را بیدار کنید، زیرا ممکن است باعث ترس او شود. در عوض، به آرامی آنها را به تخت خود هدایت کنید. اطمینان حاصل کنید که پنجره ها و درها قفل هستند و در نظر بگیرید که یک دروازه ایمنی در خارج از اتاق خواب کودک یا بالای پله ها نصب کنید. اشیای تیز یا شکستنی را از اطراف تخت خود بردارید و هر گونه در هم ریختگی یا اسباب بازی را که ممکن است در شب به آن دست بزنند پاک کنید.

اگر فرزندتان با خواهر یا برادرش در اتاق مشترک است، اجازه ندهید که در بالای تختخواب دو طبقه بخوابد. اگرچه راه رفتن در خواب معمولاً در سنین نوجوانی متوقف می شود، کلید ماشین را از بچه ها دور نگه دارید.

شب ادراری

اگرچه برخی از کودکان خردسال می توانند در طول روز به درستی از دستشویی استفاده کنند، ممکن است در شب با مشکلات کنترل مثانه دست و پنجه نرم کنند که می تواند تحقیرآمیز و استرس زا باشد. شب ادراری معمولاً در کودکان دو تا چهار ساله رخ می دهد. با این حال، می تواند در مورد کودکان در سن مدرسه نیز ادامه یابد. اگر پدر و مادر هر دو در کودکی و سنین نوجوانی رختخواب را خیس کنند، به احتمال زیاد فرزندشان نیز چنین خواهد کرد.

سایر علل احتمالی شب ادراری عبارتند از:

مثانه فرزند شما به اندازه کافی برای نگه داشتن ادرار برای یک شب کامل رشد نکرده است. به طور مشابه، ارتباط بین مغز و مثانه آنها ممکن است به طور کامل شکل نگیرد.

  • این پاسخی است به استرس، تغییرات در خانه، یک بیماری جزئی یا خستگی.
  • کودک شما خواب عمیقی دارد و مثانه پر نمی تواند او را بیدار کند.
  • فرزند شما یبوست دارد. پر بودن روده به مثانه فشار وارد می کند.
  • بدن کودک شما در شب ادرار زیادی تولید می کند.

کمک به فرزندتان برای مقابله با شب ادراری

حتی اگر کودک شما می داند که مقصر نیست، خیس کردن رختخواب اغلب باعث می شود که او احساس خجالت و گناه قابل توجهی کند. آنها ممکن است برای مثال در مورد خوابیدن در خانه دوست یا رفتن به کمپ احساس بی میلی کنند.

به آنها اطمینان دهید که آنها را به خاطر این موضوع سرزنش نمی کنید و یک قانون “معمولا” را در خانه خود اعمال کنید. اگر شما یا یکی دیگر از اعضای خانواده نیز در بستر مرطوب بودید، ممکن است فرزندتان احساس بهتری در مورد آن داشته باشد. در اینجا چند راه دیگر برای مدیریت وضعیت وجود دارد:

  • یک پوشش پلاستیکی روی تشک قرار دهید.
  • اجازه دهید فرزندتان در تعویض ملحفه ها کمک کند. توضیح دهید که این مجازات نیست. به آموزش مسئولیت کمک می کند.
  • یک سیستم پاداش تنظیم کنید. پس از یک عدد مشخص، برچسب‌هایی برای «شب‌های خشک» با یک جایزه کوچک به فرزندتان بدهید.
  • قبل از خواب از مصرف مایعات زیاد خودداری کنید. به کودک خود یادآوری کنید که قبل از خواب دوباره از دستشویی استفاده کند.
  • زنگ مرطوب کردن رختخواب را تنظیم کنید. اگر مشکل ادامه داشت، از پزشک کودک خود در مورد زنگ هشدار سوال کنید. اینها رطوبت را تشخیص می دهند و کودک را برای استفاده از توالت بیدار می کنند. این می تواند برای افرادی که خواب عمیق دارند مفید باشد.
3.3/5 - (3 امتیاز)
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.