درمان ترس از تاریکی و نیکتوفوبیا

نیکتوفوبیا چیست؟

ترس از تاریکی یک نوع فوبیای خاص به نام نیکتوفوبیا است. داشتن nyctophobia به این معنی است که شما یک ترس غیرمنطقی و شدید از تاریکی دارید. در صورت عدم درمان، ترس از تاریکی می تواند بر خواب و کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد.ترس از تاریکی در دوره ای از دوران کودکی معمول است، اما برای برخی از بزرگسالان، این احساسات می تواند ادامه داشته باشد و بر توانایی عملکردی آنها تأثیر بگذارد.این ترس می تواند ناتوان کننده باشد و در زندگی روزمره افراد اختلال ایجاد کند. ترس از تاریکی می‌تواند طبیعی باشد، اما زمانی که غیرمنطقی یا نامتناسب باشد و با شرایط دیگری توضیح داده نشود (مانند اختلال استرس پس از سانحه)، تبدیل به یک فوبیا می شود. یک فرد مبتلا به نیکتوفوبیا ممکن است از موقعیت هایی که در آن تاریکی وجود دارد دوری کند – مانند کمپینگ در طول شب، خروج از خانه در شب یا رفتن به سینما – برای جلوگیری از احساسات شدید اضطراب.

تحقیقات نشان داده است که وقتی مردم از تاریکی می ترسند به این دلیل است که نمی توانند محیط اطراف خود را ببینند. تاریکی باعث “پاسخ حیرت انگیز” در مغز می شود که باعث افزایش اضطراب می شود.

آنچه باید در مورد حمله اضطراب بدانید:

علائم Nyctophobia

علائم nyctophobia مشابه علائم سایر فوبیاهای خاص است. فوبیای خاص یک ترس شدید و مداوم از یک شی، شخص یا موقعیت خاص است که به نسبت تهدید واقعی بیشتر است.

با نیکتوفوبیا، ممکن است این موارد را تجربه کنید:

• احساس لرزش، لرزش یا گزگز
• ترس از بیرون رفتن در شب
• عصبی شدن شدید از فکر قرار گرفتن در تاریکی
• سبکی سر یا سرگیجه
• نیاز به روشن بودن چراغ در تاریکی و/یا هنگام خواب
• ناراحتی معده
• گرگرفتگی یا گرگرفتگی
• احساس وحشت شدید
• عرق کردن
• مشکل در تنفس
• ضربان قلب سریع
• اگر فوبیای خاص درمان نشود، می‌تواند مانع عملکرد فرد شود.

علائم می توانند از نظر جسمی و یا احساسی ظاهر شوند. علائم می تواند زمانی رخ دهد که در تاریکی هستید یا پیش بینی می کنید در تاریکی باشید.

علل Nyctophobia

یک فوبیای خاص می تواند توسط عوامل متعددی ایجاد شود، از جمله:

تجربیات یادگیری مستقیم: یک تجربه آسیب زا با شی یا موقعیت ترسناک، مانند رها شدن در تاریکی در شرایط خطرناک
تجارب یادگیری مشاهده ای: دیدن اینکه دیگران شی یا موقعیت ترسناک را تجربه می کنند، یا زندگی با فوبیا را تجربه می کنند، مانند دیدن آسیب دیدگی شخص دیگری در تاریکی یا بزرگ شدن در خانواده ای که در آن یک فرد بزرگسال مهم مانند والدین ترس از تاریکی دارد.
یادگیری اطلاعاتی: یادگیری در مورد منبع ترس از طریق راه هایی مانند اخبار، کتاب ها یا تلویزیون، جایی که تاریکی اغلب خطرناک تر و مشکوک تر از آنچه هست به تصویر کشیده می شود.

چه زمانی به درمانگر مراجعه کنیم؟

• باعث می‌شود از موقعیت‌هایی که شامل تاریکی می‌شوند اجتناب کنید
• در مسیر زندگی روزمره شما قرار می گیرد
• بر توانایی خواب شما تأثیر می گذارد
• باعث حملات پانیک یا اضطراب شدید می شود.

بر اساس معیارهای مشخص شده در ویرایش پنجم «راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی» (DSM-5)، افراد مبتلا به فوبیای خاص:

ترس شدید، بیش از حد و مداوم از یک شی یا موقعیت خاص را تجربه کنید
هنگامی که با منبع ترس خود روبرو می شوند، احساس اضطراب، ترس یا وحشت داشته باشند
ترسی داشته باشید که با خطر واقعی ناشی از شی یا موقعیت، تناسب ندارد
از شی یا موقعیت ترسناک اجتناب کنید، یا در هنگام مواجهه با آن، اضطراب یا ناراحتی شدید را تجربه کنید.
ترس، اضطراب یا اجتنابی را تجربه کنید که باعث ناراحتی قابل توجهی می شود (این ترس آنها را آزار می دهد) یا دخالت قابل توجه در زندگی روزمره آنها، مانند مشکل در انجام کارهای مهم در محل کار، ملاقات با دوستان جدید، شرکت در کلاس ها، یا تعامل با دیگران
ترس، اضطراب یا اجتناب مداوم (معمولا حداقل شش ماه طول می کشد)
ترس، وحشت یا اجتناب را تجربه کنید که با اختلال یا علت دیگری بهتر توضیح داده نمی شود

غلبه بر وهم از تاریکی

درمان برای کسانی که ناراحتی و اضطراب شدید ناشی از نیکتوفوبیا را تجربه می‌کنند احتمالاً شامل ترکیبی از درمان‌های خانگی و کمک حرفه‌ای است.

برخی از راهکارها برای درمان نیکتوفوبیا در خانه عبارتند از:

• شناسایی یک عبارت مقابله ای برای کاهش اضطراب: «تاریک است، اما من امن هستم»، می تواند مثالی باشد. تکرار این عبارت ممکن است باعث شود فرد کمتر احساس اضطراب کند.
• تمرینات تنفس عمیق برای کند کردن افکار و تقویت خواب: به عنوان مثال می توان به آگاهی از ورود و خروج هوا به بینی و تمرکز بر تنفس آهسته و عمیق اشاره کرد.
• تمرکز بر یک تصویر مثبت در تاریکی: یک مثال می تواند یک حیوان خانگی محبوب یا مکانی باشد که فرد دوست دارد از آن بازدید کند. این تصاویر مثبت می تواند به فرد کمک کند تا بر احساسات منفی خود نسبت به تاریکی غلبه کند.
• تمرین آرام سازی پیشرونده عضلانی: این تکنیک شامل دراز کشیدن یا نشستن و تصور هر قسمت از بدن است که به نوبه خود شروع به شل شدن می کند.

انجام این مراحل می تواند به آموزش بدن برای آرامش و کاهش اضطراب در هنگام مواجهه با تاریکی کمک کند. با این حال، اگر یک فرد مبتلا به نیکتوفوبیا این راهبردها را بی اثر بداند، ممکن است بخواهد به یک متخصص سلامت روان مراجعه کند.

مقاله مرتبط: درمان ترس کودکان 

گزینه های درمانی برای ترس از تاریکی عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT)

این تکنیک شامل بحث در مورد این اختلال و کمک به فرد در درک چگونگی تأثیر تاریکی بر مغز است. سپس یک متخصص بهداشت روان به فرد کمک می کند تا افکار خاصی را که باعث اضطراب قابل توجهی در رابطه با تاریکی می شود شناسایی کند و توضیح دهد که چگونه می تواند این افکار را با گذشت زمان تنظیم کند.

مواجهه درمانی

برخی از متخصصان سلامت روان، مواجهه درمانی را توصیه می‌کنند، که در آن فرد تاریکی را برای دوره‌هایی افزایش می‌یابد. در حالت ایده‌آل، این قرار گرفتن، فرد را «حساسیت زدایی» می‌کند، به طوری که هر بار که در تاریکی قرار می‌گیرند، به تدریج اضطراب کمتری را تجربه می‌کنند.

داروهای درمان ترس

پزشکان همچنین ممکن است داروهایی را برای درمان موقت اضطراب یا بهبود خواب تجویز کنند، اگر فردی در نتیجه نکتوفوبیا دچار خستگی شدید شود. با این حال، این داروها فوبیای زمینه ای یا علت آن را درمان نمی کنند. برای رفع علت، فرد احتمالاً به درمان نیاز دارد.

خلاصه

Nyctophobia می تواند برای برخی افراد یک فوبیHD ناتوان کننده و برای برخی دیگر منبع شدید اضطراب باشد. اگرچه پزشکان ترس از تاریکی را بخشی طبیعی از رشد کودک می دانند، اما بیشتر بزرگسالان این ترس را به میزان قابل توجهی ندارند.

اگر نکتوفوبیا فرد را از فعالیت های روزمره خود باز می دارد یا خواب او را تحت تاثیر قرار می دهد، باید با پزشک خود در مورد درمان های احتمالی صحبت کند. با گذشت زمان، فرد می تواند برای کاهش ترس خود از تاریکی تلاش کند.