روشنفکر، دکتر روانشناس خوب - گروه روانشناسی روشنفکر، مشاوره روانشناسی، دکتر روانشناس خوب
بازی درمانی نوعی درمان روانشناختی است که می تواند شامل بازی با اسباب بازی، نقش آفرینی و بازی باشد. درمانگرها فردی را در حین بازی مشاهده می کنند تا در مورد رفتار او اطلاعاتی کسب کنند.
بازی درمانی می تواند برای درمان شرایط سلامت روان یا اختلالات رفتاری مفید باشد. همچنین می تواند یک ابزار حمایتی برای افرادی باشد که دارای تفاوت های رشدی هستند، مانند اوتیسم و اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD).
اگرچه بازی درمانگران عمدتاً با کودکان کار می کنند، اما گاهی اوقات از این درمان برای تعامل با نوجوانان و بزرگسالان نیز استفاده می کنند.
انواع متخصصان دارای مجوز بازی درمانی را تمرین می کنند. اینها ممکن است شامل مددکاران اجتماعی، مشاوران و روانشناسان باشد. به خواندن ادامه دهید تا در مورد مزایای بازی درمانی برای کودکان و بزرگسالان بیشتر بدانید.
بازی درمانی ابزاری است که در اصل از حوزه روان درمانی یا گفتار درمانی می آید. این شامل یک درمانگر آموزش دیده است که یک مشتری را در حین بازی مشاهده می کند و همان طور که انجام می دهد از او پیروی می کند.
این رویکرد مبتنی بر این ایده است که کودکان به طور ناخودآگاه از طریق بازی ارتباط برقرار می کنند. این بدان معنی است که آنها چیزهایی را در مورد خود آشکار می کنند بدون اینکه متوجه شوند که این کار را انجام می دهند.
از طریق بازی است که کودکان می آموزند چگونه با جهان تعامل داشته باشند و مهارت های خود را توسعه دهند. به این ترتیب، برای آنها وسیله ای طبیعی برای ابراز وجود است.
در طول بازی، یک کودک ممکن است به طور مستقیم یا نمادین احساسات خود را به نمایش بگذارد و به درمانگر اجازه دهد تا بینشی در مورد وضعیت عاطفی خود به دست آورد. بازی با هم محیط امنی را برای این اتفاق فراهم می کند و به افراد اجازه می دهد چیزهایی را بیان کنند که در غیر این صورت ممکن است برایشان مشکل باشد.
شرکت در یک فعالیت مشترک همچنین اعتماد بین درمانگر و مشتری را تقویت می کند و یک رابطه درمانی ایجاد می کند. این می تواند به ویژه برای کودکان مفید باشد، زیرا ممکن است نسبت به غریبه ها احساس بی اعتمادی کنند.
بازی درمانی بین المللی (PTI) گزارش می دهد که تا 71 درصد از کودکانی که تحت بازی درمانی قرار می گیرند، مزایایی را نشان می دهند. جلسات معمولاً 30 تا 45 دقیقه طول می کشد.
درمانگران اغلب از بازی درمانی برای کودکان استفاده می کنند، اما ممکن است در برخی شرایط به بزرگسالان نیز کمک کند. انجمن بازی درمانی (APT) بیان می کند که پزشکان سلامت روان ممکن است از آن برای کمک به درمان طیف وسیعی از شرایط استفاده کنند، مانند:
بازی درمانی همچنین می تواند یک مداخله حمایتی برای افراد دارای تفاوت های عصبی رشدی باشد. این می تواند شامل موارد زیر باشد:
تحقیقات نشان می دهد که بازی درمانی ممکن است:به کودکان اوتیستیک در یادگیری مهارت ها کمک کند. یک مطالعه کوچک در سال 2018 اثرات بازی درمانی را در 20 کودک اوتیسم بررسی کرد. پس از 2 سال، کودکان بهبود قابل توجهی را در مهارت های رفتاری و رشدی خود تجربه کردند.
نویسندگان پیشنهاد می کنند که بازی درمانی ممکن است به کودکان اوتیستیک در تعاملات اجتماعی کمک کند. با این حال، برای تأیید اینکه آیا بازی درمانی مؤثر است، تحقیقات در گروه بزرگتری از کودکان ضروری است.
کاهش اختلالات یادگیری در ADHDیک مطالعه کوچک در سال 2017 روی سه دانش‌آموز کلاس اول نشان داد که بازی درمانی کودک محور به کاهش علائم ADHD از جمله مشکل در تمرکز، رفتار مزاحم و رفتار مخالف کمک می‌کند.
کودکان در سه جلسه در هفته به مدت 6 هفته شرکت کردند. به نظر می‌رسد که این درمان به درجات مختلف، از پیشرفت‌های کوچک تا بزرگ، کمک می‌کند.
با این حال، این یک مطالعه بسیار کوچک بود که بر سه مورد خاص تمرکز داشت. ممکن است نشان دهنده تأثیر بازی درمانی در جمعیت بزرگتر نباشد.
ODD وضعیتی است که در آن کودک به طور مداوم نسبت به همسالان و شخصیت های معتبر خصومت و عدم همکاری دارد. یک کارآزمایی بالینی در سال 2019 که شامل 45 کودک مبتلا به ODD بود، نشان داد که در مقایسه با عدم درمان، بازی درمانی فردی و گروهی علائم ODD را بهبود می بخشد.
کودکان تحت بازی درمانی یک جلسه در هفته به مدت 8 هفته داشتند. در پایان مطالعه، والدین، مراقبان و معلمان کاهش رفتارهای مرتبط با ODD را گزارش کردند. این بهبودها حداقل به مدت 2 ماه ادامه داشت و نشان می دهد که بازی درمانی ممکن است تغییرات طولانی مدت ایجاد کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این موضوع ضروری است.
تحقیقات زیادی در مورد مزایای بازی درمانی برای بزرگسالان وجود ندارد. تحقیقات قدیمی تر نشان می دهد که تقویت سلامت روان در سنین بالاتر وجود دارد.آزمایشی در سال 2001 مشاهده کرد که چگونه بازی درمانی بر گروه کوچکی از سالمندان در یک خانه سالمندان تأثیر می گذارد. آنها تحت بازی درمانی شامل نوشتن خلاق، موسیقی، هنر، بازی و سینی ماسه درمانی قرار گرفتند. پس از شرکت در یک تا دو جلسه در هفته به مدت 6 تا 10 هفته، شرکت کنندگان:
یک مقاله قدیمی انجمن مشاوره آمریکا در سال 2010 توضیح می دهد که بازی درمانی مراقبت بزرگسالان را کاهش می دهد و محیطی آرام را فراهم می کند. این امر به بزرگسالان این امکان را می دهد تا با خیال راحت احساسات خود را بررسی کرده و به موضوعات تهدید کننده نزدیک شوند.
به عنوان مثال، این مقاله به تمرینی اشاره می کند که به بازماندگان خشونت خانگی کمک می کند تا احساس خود را در مورد رابطه خشونت آمیز خود بیان کنند.
در مقاله‌ای قدیمی‌تر در سال 2003 اشاره می‌شود که بزرگسالان دارای ناتوانی‌های رشدی ممکن است فرصت‌های کمی برای اعتبارسنجی و ابراز احساسات داشته باشند. نویسندگان به دو مطالعه موردی اشاره کردند که نشان داد بازی درمانی ممکن است تأثیر مثبتی بر جنبه های مختلف سلامت روانی، از جمله بهزیستی عاطفی داشته باشد.
مقاله مروری قدیمی‌تر در سال 2010 نشان می‌دهد که بازی درمانی ممکن است شامل اجازه دادن به کودک برای بازی با اسباب‌بازی‌ها در یکی از سه دسته ذیل باشد:
اسباب‌بازی‌های واقعی
این اسباب‌بازی‌ها یخ را می‌شکنند و کودکان منزوی یا درون‌گرا را هدف قرار می‌دهند. آنها شامل مواردی مانند:عروسک هاقایق هاپول بازی کناسباببازیهای تهاجمی: این اسباب‌بازی‌ها باعث آزاد شدن خشم و خصومت می‌شوند. آنها شامل مواردی مانند:
اسباب‌بازی‌های خلاقانه
این اسباب‌بازی‌ها راهی برای بیان طیف وسیعی از احساسات ارائه می‌دهند. آنها شامل مواردی مانند:
همانطور که کودک بازی می کند، درمانگر سعی می کند احساس او را تفسیر کند. این تفاسیر نمایشنامه را هدایت می کند و به درمانگر اجازه می دهد تا درستی نظریه خود را آزمایش کند. واکنش کودک یا تفسیر آنها را تقویت یا رد می کند.
هنگامی که درمانگر معنی بازی را فهمید، آن را راهنمایی می کند تا به طرق مختلف به کودک کمک کند. برای مثال، آنها ممکن است به آنها کمک کنند تا حل یک مشکل را یاد بگیرند یا از طریق یک احساس کار کنند.
بازی
بازی کردن تکنیکی است که درمانگران ممکن است برای کودکان بزرگتر، نوجوانان و بزرگسالان استفاده کنند. یک مقاله مروری قدیمی‌تر در سال 2008 گزارش می‌دهد که پیروی از قوانین می‌تواند به یک فرد حواس‌پرت کمک کند تا توجه خود را متمرکز کند. بازی‌ها همچنین یک ابزار اجتماعی شدن هستند و به مردم یاد می‌دهند که چگونه به نوبت بنشینند و یک بازنده یا برنده مهربان باشند.
در مقاله مروری قدیمی‌تر در سال 2008 اشاره می‌شود که ایفای نقش در یک نمایشنامه ممکن است به کودکی کمک کند که یک رویداد آسیب‌زا را تجربه کرده است. کودک به جای اینکه این رویداد را دوباره زنده کند، به طور نمادین از طریق شخصیت ها در یک روایت اجرا شده با آن برخورد می کند. این بازی می تواند به آنها کمک کند تا به سمت یک وضوح درونی حرکت کنند.
شنیدن یا خواندن یک داستان به کودکان این امکان را می دهد که ببینند دیگران چگونه بر مشکلات مشابه خود غلبه کرده اند. یک مطالعه موردی قدیمی‌تر در سال 1999 نشان می‌دهد که آنها می‌توانند پس از آن چیزهایی را که آموخته‌اند در موقعیت واقعی زندگی خود به کار ببرند.
در بازی با سینی شن، یک درمانگر سینی، ماسه و اسباب بازی های مینیاتوری را برای ایجاد صحنه یا دنیای بازی در اختیار کودک قرار می دهد. یک مطالعه در سال 2017 شامل هفت کودک بین 7 تا 10 سال نشان داد که این روش ممکن است به افرادی که سوء استفاده جنسی را تجربه می کنند کمک کند.
در این مطالعه، بازی کودکان مضمون خشونت داشت و نیاز به محافظت را بیان می کرد. همچنین ایجاد موقعیت هایی با نتایج مثبت را تشویق کرد.
یک بازی درمانگر ممکن است دارای مدرک کارشناسی ارشد یا بالاتر و همچنین دارای مجوز در زمینه سلامت روان باشد، مانند:
هنگامی که فردی واجد شرایط باشد، به عنوان یک بازی درمانگر ثبت نام می کند. این نشان می دهد که آنها دوره های آموزشی اضافی و نظارت بالینی را در بازی درمانی تکمیل کرده اند. APT یک برنامه آموزشی ارائه می دهد که به افراد وضعیت “بازی درمانگر ثبت شده” را می دهد.
بازی درمانی نوعی درمان روانشناختی است که با استفاده از بازی به افراد اجازه می دهد تا احساسات ناخودآگاه یا چیزهایی را که بیان آنها از طریق کلمات دشوار است بیان کنند. بر اساس PTI، 71 درصد از کودکانی که آن را دریافت می کنند، تغییر مثبتی را تجربه می کنند.
مزایای بالقوه شامل کاهش مشکلات رفتاری است که ناشی از خشم، غم و اندوه یا ضربه است. بازی درمانی همچنین ممکن است به افرادی که دارای تفاوت های رشدی هستند کمک کند تا مشکلات را حل کنند یا مهارت هایی را بیاموزند که به زندگی روزمره کمک می کند.