دسته‌بندی نشده بازی درمانگر خوب، مرکز بازی درمانی در تهران بازی درمانی یکی از رویکردهای روان درمانی است که در درجه اول برای کمک به کودکان 3 تا 12 ساله در کشف احساسات خود از طریق بازی استفاده می شود. این روش بیان آزادانه و برون ریزی کودک را تشویق می کند و محیطی امن و راحت را فراهم می کند که کودک بتواند افکار و احساسات سرکوب شده را بیان کند. قوانین و دستورالعمل های بسیار کمی برای بازی درمانی وجود دارد. هدف بازی درمانگر خوب در مرکز بازی درمانی این است که به کودکان کمک کند یاد بگیرند که خود را با روش های سالم تر و مناسب تر بیان کنند، در عین حال توانایی خود را در حل مسئله و افزایش اعتماد به نفس بهبود ببخشند. بازی درمانی چیست؟ بازی درمانی نوعی رواندرمانی است که توسط بازی آزاد به کودکان در بیان افکار و احساسات خود کمک می کند. بازی درمانی بیشتر مخصوص کودکان است که نمی توانند احساسات خود را به راحتی بیان کنند. جلسات بازی درمانی را می توان فردی یا گروهی انجام داد و خانواده ها معمولاً در درمان کودک نقش دارند. بازی درمانی می تواند به عنوان یک درمان موثر برای بسیاری از چالش های روانشناختی و مسائل رفتاری مورد استفاده قرار گیرد. بازی درمانی یک روش عملی و کاربردی برای کودکان فراهم می کند تا با احساسات خود ارتباط برقرار کنند و احساسات دشوار خود را مانند غم، اندوه، سوء استفاده یا ضربه هاب روحی را بیان کنند. دو روش اصلی بازی درمانی رویکرد هدایتی در این روش درمانگر با اهداف و استراتژی های مشخص بازی را هدایت می کند. درمانگر ممکن است یک بازی خاص را برای کودک انتخاب کند یا راهنمایی هایی مانند “امروز، ما می خواهیم یک تصویر بکشیم” را ارائه دهد. همچنین ممکن است درمانگر برای کمک به کودک یا هدایت بازی برای رسیدن به اهداف درمانی مداخله کند. رویکرد غیر هدایتی این رویکرد بازی درمانی بدون ساختار و کودک محور است. کودک باید نحوه گذران وقت خود را انتخاب کند و به آنها جهت داده نمی شود. درمانگر معمولاً کودک را بی سر و صدا مشاهده می کند یا درباره کارهایی که کودک انجام می دهد سوال می پرسد. بازی درمانی و بازی درمانگر خوب برای چه کسی مناسب است؟ بازی درمانی برای درمان طیف مختلفی از مشکلات رفتاری در کودکان و خانواده های آنها استفاده می شود، از جمله: اختلالات اضطرابی اختلالات طیف اوتیسم افسردگی ضربه های روحی ناتوانی های یادگیری معلولیت های جسمی مسائل مربوط به مدرسه و اجتماعی مشکلات پرخاشگری و عصبانیت تکنیک های بازی درمانی همچنین می توانند به کودکان در پردازش وقایع دشوار زندگی مانند از دست دادن عزیزان، طلاق والدین، جابجایی، خشونت خانگی و آزار جسمی و جنسی کمک کنند. طبق آخرین تحقیق ارائه شده در مقاله انگلیسی توسط Play Therapy International و Play Therapy U.K، بین 74٪ تا 83٪ کودکانی که بازی درمانی استاندارد دریافت می کنند، یک تغییر مثبت نشان می دهند. این مطالعه همچنین نشان داد که هرچه مشکل اولیه شدیدتر باشد، میزان موفقیت بالاتر است. 4 نظریه بازی درمانی رایج چهار نظریه رایج بازی درمانی عبارتند از: بازی درمانی کودک محور مانند سایر بازی درمانی ها، بازی درمانی کودک محور، بازی را به عنوان یک زبان رشدی مناسب برای درمان کودکان می شناسد. با این حال، تفاوت آن در این است که تمرکز آن بر “رابطه و محیط به عنوان منابع سلامت و عملکرد” است، با درک و پذیرش جهان کودک توسط درمانگر، پذیرش درمان، و پتانسیل حرکت به سمت “روش های خودافزاینده زندگی”. ” (Crenshaw & Stewart, 2014, p. 3). در راستای درمان شخص محور: میدان ادراکی مراجع به عنوان “واقعیت” آنها در نظر گرفته می شود. مراجع به سمت استقلال، بلوغ و شکوفایی خود تلاش می کند. مراجع به گونه ای رفتار می کند که با خودپنداره او سازگار باشد. مراجع به عنوان یک کل سازمان یافته عمل می کند. در نهایت، زمانی که به کودک یک محیط گرم و صمیمانه و یک رابطه واقعی داده می‌شود، آنها می‌توانند احساس راحتی کنند تا خودشان را ابراز کنند و مسیر خود را برای تغییر درمانی تعیین کنند (کرنشاو و استوارت، 2014). بازی درمانی شناختی-رفتاری (CBPT) CBPT “بخشی از رویکردهای شناختی-رفتاری است که با هدف از بین بردن و غیرفعال کردن رفتارهای اجتماعی ناسازگار و فوبیای منتسب به افکار ناکارآمد و جایگزینی آنها با افکار بهتر انجام می شود” (Obiweluozo و همکاران، 2021، ص 2). در حالی که درمان شناختی-رفتاری عمدتاً کلامی است و بنابراین برای مراجعان کوچک مناسب نیست، وقتی با بازی ترکیب می‌شود، می‌توان از فانتزی و باورهای ساختگی برای درگیر کردن چندین فرآیند عاطفی از جمله ابراز احساسات، تنظیم هیجانی و یکپارچگی شناختی استفاده کرد. کرنشاو و استوارت، 2014). CBPT مراجع را در فرآیندهای زیر درگیر می کند: حل مسئله بصیرتی و انعطاف پذیر تفکر متنوع در نظر گرفتن راهبردهای مقابله ای جایگزین افزایش تجربه احساسات مثبت بهبود آگاهی و درک عاطفی بازی درمانی خانواده محور بازی درمانی خانواده محور در تاریخ طولانی درمان هایی که برای حمایت و رسیدگی به رفاه فرد و خانواده به عنوان یک کل طراحی شده اند، جایگاهی دارد. بازی درمانی خانواده با دعوت از خانواده ها به “تصور و مشارکت در ایجاد دیدگاهی جایگزین از آنچه خانواده می تواند باشد” قدرت بازی را به خانواده ها بیاورد (Crenshaw & Stewart, 2014, p. 187). این درمان این پتانسیل را دارد که مدل‌ها و ساختارهای ذهنی را تغییر دهد و زندگی روزمره را بازتعریف کند، به‌جای اینکه کودک را «اصلاح» کند، با خانواده به‌عنوان یک کل کار کند. به این ترتیب، درمانگر باید: علاقه واقعی و عمیق به کار با خانواده داشته باشید از روند خانواده درمانی لذت ببرید با ابهام راحت باشد به شاخص های کوچک و پیامدهای آنها برای الگوهای رابطه ای بزرگتر توجه کنید به همه اعضای خانواده احترام بگذارید از استقامت عاطفی بالایی برخوردار باشد سبک بازیگوش و حس شوخ طبعی واقعی را حفظ کنید بازی درمانی روان پویشی “دکتر روانکاو دلایل رفتار را پیچیده تر از آنچه توسط رفتار قابل مشاهده آشکار می شود می بیند” (Crenshaw & Stewart, 2014, p. 66). بازی می تواند ابزار مفیدی برای بررسی این باشد که چگونه احساسات کودکان آنها را به سمت رفتارهای مشکل ساز خاص سوق می دهد و از مشکلات اساسی عمیق تر ناشی می شود. بازی درمانی روان پویا فرض می کند که: نمادها معانی دارند. مشکلات، ناشی از تعارضات ناخودآگاه و ناتوانی در جذب تجربیات طاقت فرسا و کنار آمدن با مشکلات رشد است. بازی کودکان نمادین است. رفتار کودکان با افکار مبتنی بر انتقال (در داخل و خارج از درمان) مشخص می شود. بازی به کودکان کمک می کند تا به سطوح بالاتری از عملکرد حرکت کنند، زیرا قبلاً توسط تروما یا تعارض درونی متوقف شده بودند. تکنیک ها و فعالیت های بازی درمانی اگر کودک شما بازی درمانی دارد، درمانگر او مستقیماً با شما و سایر اعضای خانواده در مورد اهداف درمان و روند کار صحبت خواهد کرد. در بعضی موارد، از شما دعوت می شود که همراه با فرزندتان در جلسات شرکت کنید، در حالیکه در موارد دیگر، کودک شما ممکن است به تنهایی به جلسات برود. درمانگر هنگامی که نیازهای کودک را در نظر گرفت، میزان درگیری شما را تعیین می کند. تکنیک های بازی درمانی روش اصلی در این روش از عروسک، شخصیت های اکشن، لوازم هنری و بازی های درمانی استفاده می شود. این جلسات اغلب بدون ساختار هستند. بازی درمانی شناختی- رفتاری در این روش، درمانگر از بازی ها و اسباب بازی ها برای کمک به کودک در یادگیری کنار آمدن بهتر با موقعیت های استرس زا یا ناراحت کننده استفاده خواهد کرد. فرزندی درمانی در این روش والدین درگیر بازی هستند و درمانگر مهارت های ضروری تعامل را آموزش می دهد. بازی خیالی به کودک اسباب بازی هایی داده می شود که موجب تخیل می شود، مانند لباس های مختلف یا عروسک. ممکن است کودک به ایجاد “صحنه” هایی برای بیان زندگی خود و حل تعارض تشویق شود. منبع APA Smith, E. (2019, September 19). Play Therapy: Techniques, Activities, and Who It’s For, HealthyPlace. Retrieved on 2020, October 11 from https://www.healthyplace.com/other-info/mental-illness-overview/play-therapy-techniques-activities-and-who-its-for امتیاز دهید.