روشنفکر، دکتر روانشناس خوب - گروه روانشناسی روشنفکر، مشاوره روانشناسی، دکتر روانشناس خوب
در برخورد با اضطراب کودک روش هایی که درست نیست شامل مسخره کردن کودک به خاطر ترس یا مجبور کردن او برای رویارویی با موقعیت‌های ترسناک است.
با جدی گرفتن احساسات، تشویق او به صحبت در مورد اضطراب، گفتن حقایق و دادن فرصت به او برای مقابله با ترس با سرعت خود و با حمایت شما، به کودک خود کمک کنید تا با ترس مقابله کند.
والدین به فرزندان خود می آموزند که از خطرات خاص مانند آتش سوزی یا عبور از جاده بترسند و محتاط باشند. در این موارد، اضطراب می تواند مفید باشد، زیرا به محافظت از کودک در برابر آسیب کمک می کند. همچنین، کودکان می‌توانند از موقعیت‌ها یا اشیایی که بزرگسالان آنها را تهدیدکننده نمی‌دانند، بترسند.
منابع ترس ممکن است با بالغ شدن کودک تغییر کند. برای مثال، ترس از تاریکی یا هیولاهای زیر تخت ممکن است جای خود را به ترس دزدی یا خشونت بدهد. روش هایی که درست نیست شامل مسخره کردن کودک به خاطر ترس یا مجبور کردن او برای رویارویی با موقعیت‌های ترسناک است.
برخی از کودکان بیشتر از دیگران می ترسند. عوامل مؤثر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
حساسیت ژنتیکی – برخی از کودکان عموماً در خلق و خو حساس تر و احساساتی تر هستند.حداقل یکی از والدین مضطرب – کودکان از تماشای والدین خود یاد می گیرند که چگونه رفتار کنند.فرزندپروری بیش از حد محافظتی – احتمال اینکه کودک وابسته بیشتر احساس درماندگی کند، هست و این می تواند منجر به اضطراب عمومی شود.رویدادهای استرس زا – مانند جدایی والدین، آسیب دیدگی یا بستری در بیمارستان.
هنگامی که کودک به 6 یا 7 ماهگی می رسد، وابستگی شدیدی به والدین یا مراقبان خود ایجاد می کند. جدایی از “افراد خاص” خود، حتی برای مدت کوتاه، می تواند باعث اضطراب و گریه فراوان شود. به همین ترتیب، بسیاری از نوزادان افراد خاص خود را به قدری ترجیح می دهند که برای مدتی از غریبه ها می ترسند. نوزادان با گذشت زمان از این مرحله خارج می شوند.
پیشنهاداتی برای کمک به کودک برای مقابله با اضطراب جدایی و ترس از غریبه ها عبارتند از:
کودکان 2 تا 3 ساله تازه شروع به یادگیری نحوه کنار آمدن با احساسات قوی خود مانند خشم کرده اند. ترس رایج برای کودکان نوپا این است که تحت تأثیر احساسات قدرتمند قرار بگیرند.
کودکان نوپا درک محدودی از اندازه دارند و ممکن است ترس های به ظاهر غیرمنطقی مانند افتادن از سوراخ یا توالت داشته باشند.
پیشنهاداتی برای کمک به کودک نوپا عبارتند از:
همانطور که کودک بیشتر در مورد جهان می آموزد، فهرست چیزهایی که از آنها می ترسد بیشتر می شود. برخی از ترس ها واقعی و برخی خیالی هستند. ترس های رایج عبارتند از ترس از تاریکی، دزدی، جنگ، مرگ، جدایی یا طلاق والدین و موجودات ماوراء طبیعی (مانند ارواح و هیولا).
پیشنهاداتی برای کمک به فرزندتان عبارتند از:
بسیاری از کودکان از تاریکی می ترسند. یک کودک نوپا یا پیش دبستانی تمایل دارد از چیزهای ناآشنا که نمی فهمد یا نمی تواند کنترل کند بترسد. تخیل فعال آنها و ناتوانی آنها در تمایز بین واقعیت و خیال، به این معنی است که آنها ممکن است باور کنند که هیولاها زیر تخت یا در کمد لباس هستند و منتظرند که پس از خاموش شدن نور، بیایند.
اگر توجه نشود، ترس کودک از تاریکی ممکن است باقی بماند و به اختلال در روال خواب و عادات خواب او ادامه دهد. راه های زیادی وجود دارد که والدین می توانند به فرزند خود کمک کنند تا بر ترس از تاریکی غلبه کند.
مانند سایر ترس ها، کنترل ترس کودک از تاریکی بسیار مهم است
با همدردی و درک احساسات فرزندتان را مسخره یا نادیده نگیرید، یا ناامید و عصبانی نشوید. اولین قدم برای کمک به فرزندتان برای غلبه بر ترس غیرمنطقی خود این است که احساسات او را واقعی بپذیرید و با حساسیت به آنها پاسخ دهید.
پیشنهادات عبارتند از:
راه های عملی برای مقابله با ترس فرزندتان از تاریکی عبارتند از:
یک برنامه روتین قبل از خواب ایجاد کنید که کودک شما آرامش بخش و لذت بخش باشد. روال های قابل پیش بینی قبل از خواب به کاهش اضطراب کمک می کند.
یک چراغ خواب در اتاق فرزندتان قرار دهید، یا اجازه دهید مقداری نور از راهرو یا دیگر منبع نزدیک به اتاق او فیلتر شود.
اگر کودک احساس کند بر موقعیتی کنترل دارد، ترس او کاهش می یابد. به عنوان مثال یک لامپ کنار تخت آنها قرار دهید تا بتوانند خودشان چراغ را روشن کنند. از لامپ کم وات استفاده کنید.
مطمئن شوید که عادات تماشای تلویزیون و مطالب خواندن آنها با سن آنها مناسب است. فیلم های خبری، فیلم ها یا کتاب های ترسناک می توانند به راحتی کودک را بترسانند.
شب به اتاق آنها نگاه کنید و سعی کنید چیزها را از دید آنها ببینید. آیا عکس یا اسباب بازی ای وجود دارد که در نور نیمه نور سایه ایجاد کند یا ترسناک به نظر برسد؟
ورزش منظم به کاهش سطح استرس کمک می کند. اطمینان حاصل کنید که کودک شما در طول روز فعالیت بدنی زیادی داشته باشد.
در مورد ترس فرزندتان در مقابل او یا افراد دیگر بحث و سر و صدا نکنید، در صورتی که در مورد آن احساس اضطراب بیشتری کرد.
ترس آنها را مسخره یا کوچک نسازید.
کتاب های زیادی در مورد مدیریت ترس های دوران کودکی، هم برای والدین و هم برای کودک وجود دارد.
تقویت رفتار مثبت به فرزندتان اجازه دهید گام های کوچکی برای غلبه بر ترس خود بردارد و هر دستاوردی را از او تعریف کنید. هر زمان که آنها مرحله ای را انجام دادند، مثلاً در لحظه ای که آنها را در تخت فرو می برید از رختخواب بیرون نپریدند، به آنها پاداش دهید. کودکان نوپا به سیستم‌های پاداش ساده، مانند برچسب‌ها یا مهرهای روی نمودار دیواری، به خوبی پاسخ می‌دهند.
گاهی اوقات یک کودک آنقدر می ترسد که در زندگی روزمره و بازی او اختلال ایجاد می کند. اگر فکر می‌کنید فرزندتان به‌ویژه دچار ترس یا فوبیا شده است، به دنبال کمک حرفه‌ای توسط روانشناس کودک باشید. می توان به کودکان آموزش داد که چگونه اضطراب خود را مدیریت کنند و والدین می توانند راهبردهای کمکی را بیاموزند.