درمان شب ادراری کودکان

تشخیص شب ادراری کودک: بسته به وضعیت کودک شما، متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند علت اصلی شب ادراری را بررسی کند و برنامه درمان شب ادراری کودک را تجویز کند. یک برنامه درمانی را می توان بر اساس موارد تشخیصی زیر تهیه کرد:

• معاینه بدنی
• بحث در مورد علائم، مصرف مایعات، سابقه خانوادگی، عادات روده و مثانه، و مشکلات ناشی از شب ادراری
• آزمایش ادرار برای بررسی علائم عفونت یا دیابت
• اشعه ایکس یا سایر آزمایشات تصویربرداری از کلیه یا مثانه برای بررسی ساختار مجاری ادراری
• سایر انواع آزمایشات یا ارزیابی مجاری ادراری، در صورت نیاز
• اشعه ایکس

درمان شب ادراری کودک

بیشتر کودکان به تنهایی شب ادراری اشان درمان می شود. در صورت نیاز به درمان، در مورد گزینه ها با متخصص مراقبت های بهداشتی فرزندتان صحبت کنید. با هم می توانید تصمیم بگیرید که چه چیزی برای فرزندتان بهتر است.

تغییر سبک زندگی برای شب ادراری

تغییرات سبک زندگی ممکن است به خوبی در درمان شب ادراری کودکان مفید باشد. اینها شامل عدم مصرف کافئین، محدود کردن مایعات در عصر و دفع ادرار درست قبل از خواب است. اگر تغییرات سبک زندگی موفقیت آمیز نبود یا اگر کودک شما از خیس کردن تخت ناراحت یا نگران است، درمان های دیگر ممکن است مفید باشد.

در صورت پیدا شدن، علل زمینه ای شب ادراری، مانند یبوست یا آپنه خواب، باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی بررسی شود.

گزینه‌های درمان شب ادراری در خواب ممکن است شامل هشدارهای رطوبت و دارو باشد.

آلارم رطوبت

این دستگاه های کوچک با باتری به یک پد حساس به رطوبت روی لباس خواب یا ملافه کودک شما متصل می شوند. هنگامی که پد رطوبت را حس می کند، زنگ هشدار به صدا در می آید. شما می توانید این هشدار دهنده های رطوبت را بدون نسخه از اکثر داروخانه ها خریداری کنید.

در حالت ایده آل، زنگ هشدار رطوبت درست زمانی به صدا در می آید که کودک شما شروع به دفع ادرار می کند. این باید به موقع باشد تا به کودک شما کمک کند بیدار شود، جریان ادرار را متوقف کند و به توالت برسد. اگر کودک شما به شدت می‌خوابد، ممکن است شخص دیگری به زنگ هشدار گوش دهد و کودک را بیدار کند.

اگر زنگ هشدار رطوبت را استفاده می کنید، زمان زیادی به آن بدهید. اغلب 1 تا 3 ماه طول می کشد تا هر نوع پاسخی را مشاهده کنید. ممکن است تا 16 هفته طول بکشد تا شب های بدون ادرار داشته باشید. هشدارهای رطوبت برای بسیاری از کودکان موثر است. آنها خطر عوارض جانبی کمی دارند و ممکن است راه حل طولانی مدت بهتری نسبت به دارو ارائه دهند. این دستگاه ها ممکن است تحت پوشش بیمه نباشند.

دارودرمانی شب اداری کودکان

اگر تغییرات سبک زندگی به خشک ماندن کودک شما کمک نکند، ممکن است برای مدت کوتاهی برای او دارو تجویز شود تا ادرار در بستر را متوقف کند. انواع خاصی از داروها می توانند:

میزان ادرار در شب را کاهش دهید. داروی دسموپرسین (DDAVP) میزان ادرار ساخته شده در شب را کاهش می دهد. اما نوشیدن مایعات بیش از حد همراه با دارو می تواند مشکلاتی ایجاد کند. اگر کودک شما علائمی مانند تب، اسهال یا حالت تهوع دارد، از دسموپرسین استفاده نکنید. حتما دستورالعمل استفاده از این دارو را به دقت دنبال کنید.

دسموپرسین یک قرص خوراکی است. این فقط برای کودکان 6 سال یا بزرگتر است. به گفته سازمان غذا و داروی ایالات متحده، انواع اسپری بینی دسموپرسین به دلیل خطر عوارض جانبی جدی برای درمان شب ادراری توصیه نمی شود.

مثانه را آرام کنید. اگر کودک شما مثانه کوچکی دارد، یک داروی آنتی کولینرژیک مانند اکسی بوتینین (Ditropan XL) ممکن است به کاهش انقباضات مثانه و افزایش میزان ادرار در مثانه کمک کند. اگر خیس شدن در طول روز نیز رخ دهد، این ممکن است مفید باشد. این دارو معمولاً همراه با سایر داروها استفاده می شود. به طور کلی فقط زمانی توصیه می شود که سایر درمان ها شکست بخورند.

گاهی ممکن است بیش از یک نوع دارو برای کودک شما تجویز شود. اما هیچ تضمینی برای اثربخشی دارو وجود ندارد و دارو مشکل را درمان نمی کند. خیس کردن بستر معمولاً با قطع دارو دوباره شروع می شود. این ممکن است تا زمانی اتفاق بیفتد که شب ادراری در سنی که از کودکی به کودک دیگر متفاوت است به خودی خود پایان یابد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی برای شب اداری کودک

تغییراتی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید و ممکن است به ادرار در رختخواب کمک کند:

مصرف مایعات را در عصر محدود کنید. دریافت مایعات کافی بسیار مهم است، بنابراین نیازی به محدود کردن میزان نوشیدنی کودک در روز نیست. اما نوشیدن مایعات را در صبح و اوایل بعد از ظهر تشویق کنید. این ممکن است تشنگی را در عصر کاهش دهد. اما اگر کودک شما شب ها تمرین ورزشی یا بازی دارد، مصرف مایعات عصر را محدود نکنید.

از نوشیدنی ها و غذاهای حاوی کافئین خودداری کنید. کافئین برای کودکان در هر زمانی از روز ایده خوبی نیست. از آنجا که کافئین ممکن است مثانه را تحریک کند، به خصوص در عصر باید از مصرف آن اجتناب کرد.

اصرار به دفع ادرار مضاعف قبل از خواب. ادرار مضاعف دفع ادرار در ابتدای روتین قبل از خواب و سپس دوباره درست قبل از به خواب رفتن است. به کودک خود یادآوری کنید که در صورت نیاز استفاده از توالت در طول شب اشکالی ندارد. از چراغ های شبانه کوچک استفاده کنید تا کودک شما به راحتی بتواند بین اتاق خواب و حمام راه بیابد.

استفاده منظم از توالت در طول روز ضروری است. در طول روز و عصر، به کودک خود پیشنهاد دهید که هر 2 تا 3 ساعت یا بیشتر یا حداقل به اندازه کافی ادرار کند تا از احساس نیاز فوری به دفع ادرار جلوگیری کند.

جلوگیری از راش برای جلوگیری از بثورات ناشی از لباس زیر خیس، به کودک خود کمک کنید هر روز صبح کف و ناحیه تناسلی خود را بشویید.

درمان مکمل شب اداری کودک

طب جایگزین نامی محبوب برای اقدامات مراقبت های بهداشتی است که به طور سنتی بخشی از پزشکی استاندارد که به خوبی مورد تحقیق قرار گرفته اند، نیستند. طب مکمل و یکپارچه، زمانی که بر اساس تحقیقات مستحکم باشد، ممکن است گاهی همراه با طب استاندارد مورد استفاده قرار گیرد.

برخی از افراد ممکن است روش های طب مکمل یا جایگزین را برای درمان شب ادراری امتحان کنند. برای هیپنوتیزم، طب سوزنی، درمان کایروپراکتیک و گیاه درمانی، شواهد اثربخشی ضعیف وجود دارد، قطعی نیست یا ثابت شده است که مؤثر نیستند. در برخی موارد، مطالعات بسیار کوچک یا با دقت انجام نشده بودند، یا هر دو.

قبل از شروع هر گونه درمان مکمل یا جایگزین حتماً با متخصص مراقبت های بهداشتی کودک خود صحبت کنید. اگر روشی را انتخاب می کنید که استاندارد نیست، بپرسید که آیا برای فرزندتان بی خطر است یا خیر. همچنین مطمئن شوید که با هیچ دارویی که ممکن است کودک شما مصرف کند تداخل نداشته باشد.

مقابله و حمایت از شب ادراری کودک

کودکان برای آزار والدین خود رختخواب را خیس نمی کنند. سعی کنید هنگام حل مشکل شما و فرزندتان با هم صبور باشید. درمان موثر ممکن است شامل چندین استراتژی باشد و موفقیت آمیز بودن ممکن است زمان ببرد.

نسبت به احساسات فرزندتان حساس باشید. اگر فرزندتان استرس دارد یا مضطرب است، او را تشویق کنید که این احساسات را بیان کند. حمایت و تشویق کنید. هنگامی که کودک شما احساس آرامش و امنیت می کند، در خیس کردن تخت ممکن است مشکل کمتری داشته باشد. در صورت نیاز، با متخصص مراقبت های بهداشتی فرزند خود در مورد استراتژی های اضافی برای مقابله با استرس صحبت کنید.

برای پاکسازی آسان برنامه ریزی کنید. یک پوشش پلاستیکی روی تشک کودک خود قرار دهید. از لباس زیر ضخیم و جاذب در شب برای جلوگیری از ادرار استفاده کنید. رختخواب و لباس خواب اضافی را دم دست داشته باشید. اما از استفاده طولانی مدت از پوشک یا لباس زیر یکبار مصرف خودداری کنید.

از فرزندتان بخواهید کمک کند. اگر کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده است، از کودک خود بخواهید لباس زیر و پیژامه خیس را آبکشی کند یا این وسایل را در ظرف خاصی برای شستن قرار دهد. مسئولیت خیس کردن رختخواب ممکن است به کودک شما کمک کند تا کنترل بیشتری بر وضعیت داشته باشد.

تلاش های کودک را جشن بگیرید. فرزندتان را به خاطر پیروی از روال قبل از خواب و کمک به تمیز کردن پس از ادرار تحسین کنید. اگر فکر می‌کنید این کار می‌تواند به انگیزه دادن به فرزندتان کمک کند، از سیستم پاداش استفاده کنید. خیس کردن رختخواب عمداً انجام نمی شود، بنابراین تنبیه یا اذیت کردن فرزندتان به خاطر خیس کردن تخت منطقی نیست. به همین دلیل، پاداش دادن به شب های خشک مفید نیست. همچنین خواهر و برادر را از اذیت کردن کودکی که رختخواب را خیس می کند، منع کنید.
با حمایت و درک، کودک شما می تواند منتظر شب های خشک آینده باشد.

آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک

با مراجعه به پزشک اطفال یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی شروع کنید. شما ممکن است به یک دکتر متخصص در اختلالات ادراری به نام اورولوژیست کودکان یا نفرولوژیست کودکان ارجاع داده شوید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید چه انتظاری دارید.

آنچه شما می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

هر گونه علائمی، از جمله علائم اصلی که ممکن است به نظر بی ارتباط با شب ادراری باشد. در نظر داشته باشید که یک دفتر خاطرات از بازدیدهای فرزندتان از حمام و شب های مرطوب و خشک داشته باشید. توجه داشته باشید که کودک شما چه زمانی به توالت می رود و اینکه آیا کودک شما نیاز به دفع فوری ادرار را احساس می کند یا خیر. همچنین توجه داشته باشید که کودک شما چه مقدار مایع می نوشد، به خصوص بعد از شام.

• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی.
• هرگونه سابقه خانوادگی شب ادراری، از جمله خواهر و برادر یا والدین.
• تمام داروها، ویتامین ها، گیاهان دارویی و سایر مکمل هایی که کودک شما مصرف می کند و دوزها.
• سوالاتی که باید از متخصص مراقبت های بهداشتی فرزندتان بپرسید تا بتوانید از زمان با هم بودن خود بهترین استفاده را ببرید.

برخی از سوالات اساسی برای پرسیدن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• چه چیزی باعث شب ادراری کودک من می شود؟
• چه زمانی ممکن است کودک من از این مرحله عبور کند؟
• چه درمان هایی وجود دارد و شما کدام را پیشنهاد می کنید؟ آیا عوارض جانبی دارد؟
• آیا گزینه دیگری غیر از رویکرد اصلی که شما پیشنهاد می کنید وجود دارد؟
• آیا کودک من باید نوشیدن مایعات را در زمان های خاصی محدود کند؟
• آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
• در حین قرار ملاقات خود سوالات دیگر را بپرسید.
• از پزشک خود چه انتظاری دارید.

متخصص مراقبت های بهداشتی فرزندتان احتمالاً از شما سؤالاتی می پرسد، مانند:

• آیا سابقه خانوادگی شب ادراری وجود دارد؟
• آیا کودک شما همیشه رختخواب را خیس کرده است یا اخیراً شروع شده است؟
• کودک شما هر چند وقت یک بار تخت را خیس می کند؟
• آیا دوره هایی وجود دارد که کودک شما رختخواب را خیس نمی کند؟
• آیا کودک شما در طول روز خشک است؟
• آیا فرزند شما دچار حوادث مدفوع می شود؟
• آیا کودک شما هنگام دفع ادرار از درد یا علائم دیگر شکایت دارد؟
• آیا فرزند شما با تغییرات اساسی در زندگی یا استرس های دیگر مواجه است؟
• اگر از هم جدا شده اید یا طلاق گرفته اید، آیا فرزندتان به طور متناوب در خانه هر یک از والدین زندگی می کند؟ آیا شب ادراری در هر دو خانه رخ می دهد؟
• چگونه به شب ادراری فرزندتان پاسخ می دهید؟
• برای پاسخ دادن به سؤالات آماده باشید تا زمانی برای صحبت در مورد آنچه بیشتر است داشته باشید.