درمان استرس نوجوانان، مرکز درمان استرس و اضطراب

در کوتاه‌مدت، استرس می‌تواند کودک را وادار کند تا برای تمرین پیانوی خود آماده شوند یا زمانی که او ترجیح می‌دهد با دوستانش بیرون باشد، مطالعه کند. اما استرس مزمن متفاوت است.

استرس طولانی‌مدت و کنترل نشده می‌تواند به فهرستی طولانی از مشکلات سلامت جسمی و روانی منجر شود. استرس طولانی مدت می تواند باعث فشار خون بالا، تضعیف سیستم ایمنی و بیماری هایی مانند چاقی و بیماری های قلبی شود. همچنین می تواند منجر به مشکلات سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی شود – اختلالاتی که در جوانان شایع تر می شوند. در یک مطالعه در سال 2018، محققان داده‌های بررسی ملی سلامت روان را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که میزان اضطراب و افسردگی در کودکان 6 تا 17 ساله از 5.4 درصد در سال 2003 به 8.4 درصد در سال‌های 12-2011 افزایش یافته است.

استرس در جوانان همیشه شبیه استرس در بزرگسالان نیست. اما مانند بزرگسالان، کودکان و نوجوانان می توانند راه های سالمی برای مقابله با استرس پیدا کنند. جوانان و والدین آنها با هم می توانند یاد بگیرند که علائم استرس بیش از حد را تشخیص دهند و با ابزارهای مناسب آن را مدیریت کنند.

منابع استرس در کودکان خردسال

برای کودکان خردسال، تنش در خانه منبع رایج استرس است. به عنوان مثال، کودکان ممکن است به دلیل اختلافات خانوادگی یا طلاق دچار مشکل شوند. تغییرات بزرگ زندگی، مانند یک پدر یا مادر ناتنی جدید یا خانه جدید نیز می تواند برای کودک سخت باشد. حتی زمانی که تغییرات خوشحال کننده هستند، مانند ورود یک خواهر و برادر جدید نیز استرس می تواند ایجاد شود.

مدرسه یکی دیگر از منابع مکرر نگرانی برای کودکان است. کودکان خردسال ممکن است در مورد دوست یابی، برخورد با قلدرها یا کنار آمدن با معلمان خود استرس داشته باشند. آنها همچنین ممکن است در مورد امتحانات و نمرات مضطرب باشند.

منابع استرس در نوجوانان و کودکان بزرگتر

همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، منابع استرس آنها گسترش می یابد. نوجوانان بیشتر از کودکان خردسال به دلیل رویدادها یا موقعیت های خارج از خانه تحت استرس قرار می گیرند.

اما همانطور که برای بچه های کوچکتر هم گفته شد، مدرسه همچنان یک عامل استرس زا است. یک نظرسنجی در سال 2013 توسط APA نشان داد که استرس در بین نوجوانان بسیار رایج است: 83٪ از نوجوانان مورد بررسی گفتند که مدرسه منبع مهم یا تا حدودی قابل توجهی از استرس است. یک نظرسنجی APA در سال 2018 نشان داد که جوانان 15 تا 21 ساله استرس قابل توجهی در مورد مسائل اجتماعی در اخبار، از جمله خشونت با اسلحه و تیراندازی در مدرسه، افزایش نرخ خودکشی، تغییرات آب و هوا، رفتار با مهاجران و آزار جنسی را تجربه می کنند.

همسالان می توانند به کاهش استرس کمک کنند، اما می توانند منبعی از آن نیز باشند. روابط اجتماعی در سنین نوجوانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بسیاری از نوجوانان نگران تناسب، اولین روابط عاشقانه و فشار همسالان در مورد مصرف مواد و رابطه جنسی هستند.

علائم استرس نوجوانان را بشناسید

علائم استرس در جوانی می تواند به روش های مختلفی ظاهر شود:

تحریک پذیری و عصبانیت: کودکان همیشه کلماتی برای توصیف احساس خود ندارند و گاهی اوقات تنش به خلق و خوی بد تبدیل می شود. کودکان و نوجوانان پر استرس ممکن است نسبت به حالت عادی کم تحمل یا بحث برانگیزتر باشند.

تغییرات در رفتار: کودک خردسالی که قبلاً شنونده خوبی بود، به طور ناگهانی رفتارش تغییر می کند. یک نوجوان که زمانی فعال بود، اکنون نمی‌خواهد خانه را ترک کند. تغییرات ناگهانی می‌تواند نشانه‌ای از بالا بودن سطح استرس باشد.

مشکل در خواب: کودک یا نوجوان ممکن است از احساس خستگی دائم، خواب بیش از حد معمول یا مشکل در به خواب رفتن در شب شکایت داشته باشد.

بی‌توجهی به مسئولیت‌ها: اگر نوجوانی ناگهان توپ را به زمین بیاندازد. در مورد تکالیف، تعهدات را فراموش می کند یا بیشتر از حد معمول به تعویق می اندازد، استرس ممکن است یک عامل باشد.

غذا خوردن تغییر می کند: خوردن بیش از حد یا خیلی کم هر دو می تواند واکنشی به استرس باشد.

بیمار شدن بیشتر: استرس اغلب به عنوان علائم فیزیکی ظاهر می شود. کودکانی که استرس دارند اغلب سردرد یا معده درد را گزارش می کنند و ممکن است به طور مکرر به دفتر پرستار مدرسه مراجعه کنند.

مدیریت استرس برای کودکان و نوجوانان

مواجهه با عوامل استرس زا یک واقعیت زندگی برای کودکان و بزرگسالان است. این استراتژی ها می توانند به کنترل استرس کمک کنند:

خوب بخوابی. خواب برای سلامت جسمی و روحی ضروری است. کارشناسان 9 تا 12 ساعت خواب شبانه را برای کودکان 6 تا 12 ساله توصیه می کنند. نوجوانان به هشت تا 10 ساعت در شبانه روز نیاز دارند. برای کنترل استرس، خواب باید در اولویت باشد. برای محافظت از بسته شدن چشم، استفاده از صفحه نمایش در شب را محدود کنید و از نگه داشتن وسایل دیجیتال در اتاق خواب خودداری کنید.

ورزش کنید. فعالیت بدنی یک کاهش دهنده استرس ضروری برای افراد در هر سنی است. وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده حداقل 60 دقیقه فعالیت در روز را برای کودکان 6 تا 17 ساله توصیه می کند.

صحبت کردن در مورد موقعیت های استرس زا با یک بزرگسال مورد اعتماد می تواند به بچه ها و نوجوانان کمک کند تا همه چیز را در تحت کنترل قرار دهند و راه حل پیدا کنند.

زمانی را برای سرگرمی و سکوت اختصاص دهید. درست مانند بزرگسالان، کودکان و نوجوانان برای انجام کارهایی که باعث شادی آنها می شود به زمان نیاز دارند، خواه این زمان بدون ساختار برای بازی با آجرهای ساختمانی باشد یا ساعاتی بدون وقفه برای تمرین موسیقی یا هنر. همچنین، در حالی که برخی از کودکان از یک فعالیت به فعالیت دیگر رشد می کنند، برخی دیگر به زمان استراحت بیشتری نیاز دارند. تعادل سالمی بین فعالیت های مورد علاقه و اوقات فراغت پیدا کنید.

بیرون بروید. گذراندن وقت در طبیعت یک راه موثر برای کاهش استرس و بهبود اوج است. محققان دریافته اند افرادی که در مناطقی با فضای سبز بیشتر زندگی می کنند افسردگی، اضطراب و استرس کمتری دارند.

در مورد آن بنویسید. تحقیقات نشان داده است که بیان خود به صورت کتبی می تواند به کاهش پریشانی روانی و بهبود رفاه کمک کند. به عنوان مثال، برخی تحقیقات نشان داده اند که نوشتن در مورد احساسات مثبت – مانند چیزهایی که به خاطر آنها سپاسگزار هستید یا به آنها افتخار می کنید – می تواند علائم اضطراب و افسردگی را کاهش دهد.

ذهن آگاهی را بیاموزید. در مطالعه‌ای بر روی یک برنامه آموزش ذهن‌آگاهی پنج هفته‌ای برای نوجوانان 13 تا 18 ساله، محققان دریافتند که نوجوانانی که ذهن‌آگاهی را یاد گرفته‌اند، به طور قابل‌توجهی نسبت به نوجوانانی که این کار را نمی‌کنند، پریشانی روانی کمتری را تجربه می‌کنند.

چگونه والدین می توانند به درمان استرس نوجوانان کمک کنند؟

والدین و سایر مراقبان با اتخاذ عادات سالم خود و کمک به کودکان و نوجوانان در یافتن راهبردهای مدیریت استرس نقش مهمی دارند. برخی از راه هایی که والدین می توانند اقدام کنند:

الگوی مقابله سالم

مراقبان می توانند با کودکان در مورد نحوه اندیشیدن و برخورد آنها با موقعیت های استرس زا صحبت کنند. به بچه ها اجازه دهید مشکل گشا باشند. طبیعی است که بخواهید مشکلات فرزندتان را حل کنید. اما زمانی که والدین برای حل هر مشکل کوچک تلاش می کنند، فرزندانشان فرصتی برای یادگیری مهارت های مقابله ای سالم ندارند.

اجازه دهید فرزندانتان سعی کنند مشکلات کم خطر خود را خودشان حل کنند، و اطمینان پیدا می کنند که می توانند با عوامل استرس زا و مشکلات مقابله کنند.

سواد رسانه ای را ارتقا دهید

 بچه های امروزی زمان زیادی را به صورت آنلاین می گذرانند، جایی که ممکن است با محتوای مشکوک، آزار و اذیت سایبری یا فشار همسالان رسانه های اجتماعی مواجه شوند. والدین می توانند با آموزش به فرزندان خود که مصرف کنندگان دیجیتالی باهوش باشند و با محدود کردن زمان نمایشگر کمک کنند.

با تفکر منفی مبارزه کنید

“من در ریاضیات وحشتناک بد هستم.” “از موهام متنفرم.” کودکان و نوجوانان به راحتی می توانند در دام تفکر منفی بیفتند. با این حال، وقتی کودکان از خودگویی منفی استفاده می کنند، فقط مخالفت نکنید. از آنها بخواهید که واقعاً به درستی آنچه می گویند فکر کنند یا زمان هایی را که سخت کار کرده اند و پیشرفت کرده اند را به آنها یادآوری کنند. یادگیری چارچوب‌بندی مثبت به آن‌ها کمک می‌کند تا در برابر استرس مقاومت کنند.

منابع: